PAUL CEZANNE - FRANZ LISZT

Paul Cezanne : "Young Girl at the Piano Overture To Tannhauser", Hermitage-St. Petersburg 

Ο ένας, με τις εμφανίσεις του έκανε το κοινό -ιδίως το γυναικείο- να ουρλιάζει με μανία...

Ο άλλος, υπήρξε ζωγράφος που απεικόνισε "κάτι πέρα από την πραγματικότητα"...

Ο πρώτος βιρτουόζος, γυναικάς, μα και...αβάς!

Οι "Χαρτοπαίκτες" του δεύτερου είναι  το πιο ακριβοπληρωμένο έργο ζωγραφικής που πουλήθηκε ποτέ!

























Ο λόγος για ΦΡΑΝΤΣ ΛΙΣΤ και ΠΩΛ ΣΕΖΑΝ, εκλεκτοί μου φίλοι!

Κι αυτό γιατί ο Λιστ γεννήθηκε σαν σήμερα το 1811 και ο Σεζάν έφυγε από πνευμονία την ίδια ημερομηνία του 1906.

Έτσι, επιλέγω έναν πίνακα του Σεζάν με μουσικό θέμα : "Νεαρό κορίτσι στο πιάνο".

Λέγεται πως ο ζωγράφος έτρεφε ιδιαίτερο θαυμασμό για τον Βάγκνερ, κάτι που μαρτυρά και ο δεύτερος τίτλος του πίνακα :

"Overture To Tannhauser"

Παρατηρώντας το εικαστικό του Σεζάν, αφουγκράζεσαι τους ήχους του πιάνου, ακολουθείς τη μελωδική γραμμή της σύνθεσης...Συμμετέχεις με κάθε αίσθηση παρόλα τα σκοτεινά χρώματα του έργου...Εστιάζεις και κάνεις τη σκέψη πως ίσως αποτυπώνει  ένα ανέμελο απόγευμα, μια οικογενειακή στιγμή, καθώς τα μοντέλα είναι η μητέρα και η αδελφή του Σεζάν...

Η αριστουργηματική Βαγκνερική ουβερτούρα που εκτελεί η αδερφή του ζωγράφου μεταγράφηκε αριστοτεχνικά για πιάνο το 1848 από τον πεθερό του συνθέτη, Φραντς Λιστ.
Ο Λιστ γράφει μια παράφραση της ουβερτούρας, αναδεικνύοντας το μεγάλο ταλέντο του στην ανασύνθεση μελωδιών.
Μεταπλάθει ελαφρώς το μέτρο, κινείται ελεύθερα και με αυτοσχεδιαστικές τάσεις.
Πολύχρωμα και με ευελιξία τα πιανιστικά περάσματα του Λιστ, καταφέρνουν να μεταδώσουν τη μεγαλοπρέπεια της ουβερτούρας του Βάγκνερ, το συμβολισμό και την εκφραστική εμβέλεια της σύνθεσης!

Η ουβερτούρα  που προτείνω για σήμερα τιμά -ας πούμε- δυο μεγάλους της τέχνης που η 22η του Οκτώβρη "σημάδεψε" τη ζωή τους.

Σαν αρχέγονη εικόνα, ο ημερολογιακός αριθμός έλκει ή απωθεί, στην προκειμένη περίπτωση, δυο μεγάλους καλλιτέχνες.
Εδώ, με βάση την αρχή της συγχρονικότητας, τα δυο γεγονότα, της γέννησης και του θανάτου συνδέονται σε μια ημερομηνία, χωρίς να φανερώνεται καμμιά άλλη αιτία της σχέσης των δυο δημιουργών...
Και μόνο ως σκέψη όμως, είναι συγκινητική, πόσο μάλλον αν συνοδεύεται και από ένα αγαπημένο μουσικό έργο.

Liszt : "Tannhäuser Overture":