Η Ιστορία της Μουσικής κάνει λόγο για μια πολυσχιδή προσωπικότητα, ένα πολυτάλαντο συνθέτη, βιρτουόζο πιανίστα και βιολιστή, γλωσσομαθή, πολυταξιδεμένο, εκπληκτικό ζωγράφο...
Ένας συνθέτης πολυαγαπημένος, που συγκεντρώνει τις χάρες όλες, ενός αληθινού καλλιτέχνη! Ο Φέλιξ Μέντελσον γεννήθηκε σαν σήμερα, 3 Φεβρουαρίου 1809. Ξεκίνησε μαθήματα μουσικής πολύ μικρός κι αποδείχθηκε ένα παιδί-θαύμα, "ένας άλλος Μότσαρτ", όπως έλεγε χαρακτηριστικά ο Γκαίτε!
Οι γονείς του δεν έβλεπαν θετικά την προοπτική να γίνει ο γιος τους μουσικός. Φαντάζονταν για εκείνον μια καριέρα σύμφωνη με τις παραδόσεις της οικογένειας Μέντελσον. Ίσως ένας σοβαρός τραπεζικός, επιφανής νομικός ή έγκριτος οικονομολόγος...Αλλάζουν όμως γνώμη, όταν ο μέγας εκείνη την εποχή Λουίτζι Κερουμπίνι διαβάζει προσεκτικά κάποιες συνθέσεις του Φέλιξ και αποφαίνεται: "Αυτό το αγόρι έχει πλούσιο ταλέντο, θα πάει καλά".
Ο Φέλιξ έγραφε από μικρός ζίνγκσπιλ (είδος γερμανικής μουσικής κωμωδίας) που προορίζονταν για ιδιωτικές παρουσιάσεις, συνήθως σε οικογενειακές μουσικές συγκεντρώσεις, όπου τους ρόλους υποδύονταν τα μέλη της οικογένειας, οι αδερφές και ο γαμπρός του...
"Χάριτες και Μούσες έχουν πασπαλίσει κάθε της συλλαβή με νέκταρ!"
Η φράση αναφέρεται στην Ιζαμπέλα Κολμπράν, τη διάσημη ισπανική καταγωγής soprano sfogato των αρχών του 19ου αι., συνεργάτη και μετέπειτα σύζυγο του Τζοακίνο Ροσίνι.
Ντίβα, μούσα και συνθέτιδα!
Ανάμεσα στους πολλούς θαυμαστές της υπήρξε και ο βασιλιάς της Νάπολης, Κάρολος ο 6ος.
H φωνή της εξαιρετικής ομορφιάς, με εντυπωσιακή έκταση τριών οκτάβων, άψογης τεχνικής και εκπληκτικής ευελιξίας. Η χροιά της περιγράφηκε ως "γλυκιά και ώριμη, με πλούσια τη μεσαία περιοχή, ικανή να συνταράξει και να δημιουργήσει συγκινητικό λυρισμό".
Δέκα κορυφαίοι οπερατικοί ρόλοι γράφτηκαν γι'αυτήν, ανάμεσά τους αρκετούς έγραψε και ο Ροσίνι.
Προτείνω να ακούσουμε μια άρια από την όπερα "Σεμίραμις" που έκανε πρεμιέρα σαν σήμερα, 2 Φεβρουαρίου 1823 στο Θέατρο La Fenice της Βενετίας.
Ήταν η τελευταία ιταλική όπερα του Ροσίνι πριν την αναχώρησή του για το Παρίσι, την οποία ολοκλήρωσε μέσα σε 30 μέρες. Αναφέρεται στη βασίλισσα της Ασσυρίας, Σεμίραμι και άφησε εποχή γιατί σύμφωνα με τους κριτικούς ήταν μελόδραμα στο οποίο ο συνθέτης "αναδημιούργησε την μπαρόκ παράδοση του διακοσμητικού τραγουδιού με απαράμιλλη δεξιότητα!Η πιο όμορφη, ευφάνταστη, και πιθανώς η πιο ολοκληρωμένη όπερά του!"
Είναι και η τελευταία όπερα που ερμήνευσε η Κολμπράν πριν αποσυρθεί από το τραγούδι σε ηλικία 42 ετών. Η διάσημη πριμαντόνα ήταν εθισμένη στα τυχερά παιχνίδια και σπατάλησε σχεδόν όλη την περιουσία που είχε φτιάξει με το ταλέντο της, στα χαρτιά. Παρότι χώρισε με τον Ροσίνι, εκείνος συνέχισε να τη στηρίζει οικονομικά, καθώς την ευγνωμονούσε πάντα αποδεχόμενος πως η Ιζαμπέλα υπήρξε η μεγαλύτερη διερμηνέας της μουσικής του.
Nα θυμίσουμε πως η όπερα "Σεμίραμις" ήταν η αγαπημένη του Όσκαρ Ουάιλντ , από την οποία προτιμούσε την καβατίνα που ερμήνευε η πρωταγωνίστρια: "Bel Raggio lusinghier".
Η καβατίνα ακούγεται στα μέσα της 1ης Πράξης. Η ερωτευμένη με τον Αρσακές, Σεμίραμις βρίσκεται στους Κρεμαστούς Κήπους του παλατιού της. Κοιτάζει τη σελήνη και εξομολογείται τον έρωτά της απαλά και τρυφερά: "Επιτέλους μια λαμπρή ακτίνα φωτίζει την ψυχή μου"...
Την απολαμβάνουμε από τη Μαρία Κάλλας:
Rossini: "Semiramide-Bel Raggio lusinghier" / M. Callas:
Προσωπικά προτιμώ τη συγκλονιστική σκηνή της Β' Πράξης. Η βασίλισσα Σεμίραμις καταρρέει από θλίψη και τύψεις, όταν μαθαίνει πως ο Αρσακές είναι ο γιος της!Τον παρακινεί να τη σκοτώσει.
Μαζί ερμηνεύουν το ανατριχιαστικό ντουέτο: "Giorno d'orrore - Μαύρη μέρα φρίκης"...
Το ακούμε από τις Joan Sutherland και Giulietta Simionato.
(Η Colbran γεννήθηκε σαν σήμερα, 2 Φεβρουαρίου 1785)
