"Hommage à Edith Piaf"

...και να!! 

Ένα "σπουργιτάκι" (γαλλ.=Πιαφ), μια μικροκαμωμένη γυναίκα, (δεν ξεπερνούσε το 1.50 μέτρο) εμφανίζεται στη σκηνή!...

Πώς θα κερδίσει μια τέτοια παρουσία το ακροατήριο;...

Ανοίγει το στόμα...οι χορδές πάλλονται...

Γάργαροι, ευχάριστα ασυνήθιστοι ήχοι, αιθέρια φωνή,εύθραυστη,...μα συνάμα δυνατή, με μια υποβλητική χροιά και μια νευρώδη ενέργεια!...

Και ξάφνου το μικρό "σπουργίτι" μεταμορφώνεται μπρος σου σε γιγάντια λέαινα!!!

Η Εντίθ Πιαφ "έφυγε" σαν σήμερα 10 Οκτώβρη του 1963…

Τα μονοπάτια του Φρανσίς Πουλένκ με το "σπουργίτι" δεν συναντήθηκαν ποτέ.

Κι όμως, ο τελευταίος από τους 15 πιανιστικούς "Αυτοσχεδιασμούς-Improvisations" του συνθέτη έχει τον υπότιτλο:

"Hommage à Édith Piaf".

Μοναδική, κοινή συνιστώσα τους, ο φίλος και συνεργάτης τους Ζαν Κοκτώ, που κι αυτός έφυγε μία μέρα μετά την Εντίθ.

Οι "Ιmprovisations" του Πουλένκ -μελωδικά και αρμονικά- δείχνουν επιρροές από τους Σοπέν, Σούμπερτ και Προκόφιεφ.

Ο Πουλένκ στον Improvisation No. 15 δίνει μυστήριο και αύρα γαλλικού καμπαρέ. 

Ως αίσθηση, παραπέμπει στο τραγούδι "La Vie en Rose", τους στίχους του οποίου υπογράφει η Πιαφ και άκουσε ο Πουλένκ στο Παρίσι τη δεκαετία του ‘50, μένοντας άναυδος από την ερμηνεία και χαρακτηρίζοντάς το ως "μοναδικά αισθησιακό!!!", ενώ μελωδικά μετά την αιθέρια εισαγωγή μιμείται το "Les Feuilles Mortes" του Joseph Kosma, που η Πιαφ ερμήνευσε με το μοναδικό, απαράμιλλο τρόπο της, τόσο στην γαλλική όσο και στην αγγλική έκδοση αυτού του τραγουδιού...

Με αυτόν τον τρόπο σκιαγραφεί την προσωπικότητα αυτού του καλλιτεχνικού συμβόλου, που ακούει στο όνομα Εντίθ Πιαφ!

Francis Poulenc - Improvisation Ν.15- "Hommage à Edith Piaf":