Photo by www.opera.szczecin.pl
VIVA, VERDI!!!
Εκτός από μέγας μουσικός και μεταρρυθμιστής του ιταλικού μελοδράματος, ο Τζουζέπε Βέρντι, που γεννήθηκε σαν σήμερα 10 Οκτώβρη του 1813, υπήρξε και σύμβολο της ιταλικής επανάστασης!Εκφραστής μέσω των έργων του της Risorgimento (Ιταλικής ενοποίησης).
Πάντα υπερασπιζόμενος τους καταπιεσμένους ενάντια στους καταπιεστές, το όνομά του τη δεκαετία του 1850 γίνεται το σύμβολο της μοναρχίας που ποθούσε ένας ολόκληρος λαός!
Πάνω στους τοίχους έγραφαν «Viva,Verdi-Ζήτω ο Bέρντι», που αποτελούσε ακροστιχίδα των λέξεων:
Vitorio
Emanuele,
Re
D'
Italia
(Βίκτωρ Εμμανουήλ, Βασιλιάς της Ιταλίας),
σύνθημα-κλήση για εθνικό φρόνημα, ενώ oι καραμπινιέρι αγωνίζονταν να κάνουν τους πολίτες να σωπάσουν που έψαλλαν το χορωδιακό των Εβραίων σκλάβων από την τρίτη πράξη της όπερας Ναμπούκο, εμπνευσμένο από τον Ψαλμό 137 του Δαυίδ.
Το «Va, pensiero» είναι το χορωδιακό, που τραγουδιέται από τους εξορίστους στις όχθες του Ευφράτη, ως θρήνος για την απώλεια της πατρίδας τους.
«Ἐπὶ τῶν ποταμῶν Βαβυλῶνος, ἐκεῖ ἐκαθίσαμεν καὶ ἐκλαύσαμεν ἐν τῷ μνησθῆναι ἡμᾶς τῆς Σιών.
Ἐπὶ ταῖς ἰτέαις ἐν μέσῳ αὐτῆς ἐκρεμάσαμεν τὰ ὄργανα ἡμῶν·
Ὅτι ἐκεῖ ἐπηρώτησαν ἡμᾶς οἱ αἰχμαλωτεύσαντες ἡμᾶς λόγους ᾠδῶν καὶ οἱ ἀπαγαγόντες ἡμᾶς, ὕμνον· ᾌσατε ἡμῖν ἐκ τῶν ᾠδῶν Σιών.
Πῶς ᾄσωμεν τὴν ᾠδὴν Κυρίου ἐπὶ γῆς ἀλλοτρίας;…»
(ΨΑΛΜΟΣ 136)
Η όπερα Ναμπούκο, όπως έλεγε ο ίδιος ο Βέρντι, γεννήθηκε κάτω από ένα τυχερό αστέρι.
Μια περίοδο της ζωής του πολύ δύσκολη, αφού μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα είχε χάσει τη γυναίκα και τα δυο του παιδιά.
Περίοδος πλήρους ψυχικής καταστροφής, η ανάγνωση του λιμπρέτου και τα λόγια του: «Πέτα, πέτα χρυσόφτερη σκέψη…» τού δίνουν την ώθηση να γράψει μια μεγαλειώδη όπερα, με την οποία αρχίζει ουσιαστικά η καλλιτεχνική του καριέρα.
Va, pensiero, sull'ali dorate;
Va, ti posa sui clivi, sui colli...
«Πέτα, πέτα χρυσόφτερη σκέψη, στης πατρίδας μας πέτα τα ιερά,
όπου ρυάκια κυλούν μαγεμένα, όπου αύρες πνέουν γλυκά, παντοτεινά!
Στου Ιορδάνη τις όχθες χαιρέτα, της Σιών τα ερείπια τα θλιβερά.
Στην πατρίδα τη σκέψη μας πέτα ν᾿ ασπαστείς τα χώματα τα ιερά!
Αρπα ψάλε ξανά για τη γη μας· γιατί μένεις βουβή ξεχασμένη;
Παρηγόρα τη δόλια ψυχή μας, διηγήσου μια δόξα παλιά!
Ας ηχήσει ο θρήνος σου πέρα, για ένα έθνος που ζει στη σκλαβιά·
Ας εμπνεύσει ο Κύριος μία μέρα του λαού σου να ψάλεις τη λευτεριά!»
Το «Va, penciero» είναι και η μελωδία, που θα ανέβει αυθόρμητα στα χείλη των αμέτρητων Ιταλών, που θα τον συνοδεύσουν στην τελευταία κατοικία του…και αποτελεί τον ανεπίσημο ύμνο της Ιταλίας.
Το «Va, pensiero» είναι ένα εξαιρετικό μέρος από το «Ναβουχοδονόσωρα», που ο Βέρντι συνέθεσε σαν αληθινός μάστορας της όπερας και έχει διασκευαστεί σε διάφορα στυλ, ορχηστρικά, σε ντουέτα κλπ, από κλασικά ως ποπ!
Ακούγεται πάντα το ίδιο ευχάριστα είτε ερμηνεύεται χορωδιακά, είτε από τον Παβαρότι, ή τον Αντρέα Μποτσέλι, είτε από τον Αλμπάνο ή το Ντέμη Ρούσσο.
Μια θαυμάσια εκτέλεση σε ντουέτο είναι εκείνη του ιταλού ροκά Τσούκερο με την ιρλανδή Σινέντ ο Κόνορ:
No comments:
Post a Comment