Ανασήκωσα το φλυτζάνι κι ήπια την πρώτη γουλιά.Κυριακή σήμερα κι ο καφές μού φαίνεται περισσότερο μυρωδάτος.
Ειναι η ώρα, που ανοίγω το λάπτοπ να καλημερίσω και όλους εσάς.
Στην οθόνη εμφανίζεται το λογότυπο της google μ’ένα καρικατουρισμένο γυναικείο πρόσωπο σκιτσαρισμένο σ’ένα γλυκό γαλάζιο, και φόντο τη δόξα του Παρθενώνα.
Δεν αναγνώρισα με την πρώτη το πρόσωπο κι έτσι ζήτησα περαιτέρω πληροφορίες.
Το ποντίκι με οδήγησε σ’ένα μεγάλο όνομα!!!ΜΕΛΙΝΑ!!
Γι’αυτό το χρώμα της Ελλάδας, σκέφτηκα, αυτό το ήρεμο, γαλήνιο μπλε στη φιγούρα της, που όμως παραπέμπει και σε μια θάλασσα που φουρτουνιάζει και μαίνεται, όταν άνεμοι, Ποσειδώνιοι θεοί και οργισμένοι Τρίτωνες θυμώσουν…
Και πίσω της ο βράχος ο ιερός, φορά κορόνα, Μάρμαρα ένδοξα του Παρθενώνα!
"Αποκάλυψη ο ρυθμός, κάθε γραμμή και Μούσα", που λέει κι ο ποιητής!
Μάρμαρα, που’σκυψε η Μελίνα "προσκυνητής, ερωτευτής, τραγουδιστής, διαβάτης…"
Γεννήθηκε σαν σήμερα...18 του Οκτώβρη.
Την είπαν γυναίκα-φωτιά, γυναίκα-έκρηξη, γυναίκα-δηλητήριο, τσαούσα και τσαμπουκαλού!
Πάντα, επαναστατική, διεκδικητική, κόντρα σε τυποποιημένους ρόλους !
Γοήτευε με τη ζωντάνια, το θάρρος, τον αυθορμητισμό, τη φιλοσοφία της και κείνο το γέλιο που' βγαινε γάργαρο κι αληθινό!
Η Μελίνα, η ηθοποιός με τη διεθνή καριέρα και ακτινοβολία.
Η Μελίνα, η πολιτικός της αλλαγής.
Γυναίκα παθιασμένη με ό,τι καταπιανόταν, ταγμένη στο υψηλό ιδεώδες!!
"Αν με ρωτάτε αν θα ζω όταν τα Μάρμαρα του Παρθενώνα επιστρέψουν στην Ελλάδα, σας λέω πως ναι, θα ζω.
Αλλά κι αν ακόμη δεν ζω , θα ξαναγεννηθώ!"
ΖΕΙΣ, Μελίνα μας!!
Η μελωδία του Ξαρχάκου, του προπάτορα πόνου αλλόφρονη κραυγή...
Τα τέλια απ'το μπουζούκι του Ζαμπέτα, κλάμα αργόσυρτο...
Κι η φωνή της, μαντήλι να μουσκέψει απ' τα δάκρυα, που στο μάγουλο τρέχουν...
"Για ποιο ταξίδι κίνησες να πας
να με θυμάσαι και να μ' αγαπάς
σου κλέβει η ανατολή μικρό φιλί..."
No comments:
Post a Comment