"H έμπνευση είναι αποτέλεσμα προσπάθειας, μα μερικές φορές έρχεται ξαφνικά...σα σπίθα... σαν φωτογραφικό φλας..."
(Χοακίν Ροντρίγκο)
Στην Ισπανία του 16ου αι. προσπαθεί να μας μεταφέρει με το νοσταλγικό του "Κονσέρτο του Αρανχουέθ", ο Χοακίν Ροντρίγκο, που γεννήθηκε σαν σήμερα 22 Νοέμβρη του 1901.
Το Κονσέρτο είναι από τα πιο δημοφιλή κομμάτια για κιθάρα, ιδίως το δεύτερο μέρος του,το Adagio...
Ο Ροντρίγκο, τυφλός από τα τρία του χρόνια, προσπαθεί να περιγράψει τις ομορφιές του θερινού παλατιού της βασιλικής οικογένειας, που ένας τυφλός μόνο μπορεί να αισθανθεί και να εκτιμήσει.Επιχειρεί να μεταφέρει τον ακροατή με τους ήχους της φύσης σε άλλο τόπο και χρόνο.
Ο Ροντρίγκο είχε περάσει το μήνα του μέλιτος στο Αρανχουέθ,απ'όπου και το όνομα του έργου : "Κονσέρτο του Αρανχουέθ".
"Η μελωδία του κονσέρτου αναδύει το άρωμα από τις μανόλιες, το τραγούδι των πουλιών και το ανάβρυσμα των συντριβανιών", έλεγε ο ίδιος...
Το ακούς και βυθίζεσαι σε μια θάλασσα γλυκιάς μελαγχολίας και θλίψης, που όμως δεν θες να κάνεις προσπάθεια να ανέβεις στην επιφάνειά της...
Γράφτηκε στο τέλος του Ισπανικού εμφυλίου.
Έτσι,πολλοί είπαν πως επηρεάστηκε από τη Γκουέρνικα...Πολύ καιρό αργότερα,η γυναίκα του, πιανίστα Βικτώρια Καμχύ θα αποκάλυπτε πως το διάστημα εκείνο είχε αποβάλλει στο πρώτο τους παιδί.
Το αντάτζιο,λοιπόν είναι κάτι σαν προσευχή!
Ένας διάλογος με τον Θεό, όπου στο τέλος ο ήχος, σού επιβεβαιώνει πως η παιδική ψυχή πέτυχε την ανάτασή της στα ουράνια!!!
Ο παλμός της κιθάρας είναι η παλλόμενη καρδιά του θλιμμένου πατέρα, που αμφισβητεί το Θείο εξαιτίας της απώλειας!
Θλίψη ανάκατη με οργή και απελπισία...και στο τέλος η αποδοχή...
Η πρεμιέρα του έγινε στη Βαρκελώνη το 1940 με σολίστα στην κιθάρα τον Ρεχίνο ντε λα Μάθα, που ο Ροντρίγκο είχε αφιερώσει τη σύνθεση.
https://www.youtube.com/watch?v=1Fr1f6wTyS4&feature=youtu.be
Οι διασκευές του αμέτρητες!!Julian Bream,Shadows,Led Jeppelin...,που θεωρούν το έργο κορυφή στη μουσική πυραμίδα του 20ου αιώνα.
Πολλοί,πρόσθεσαν και στίχο, με πρώτο διδάξαντα τον Guy Bontempelli, που το 1967 παρουσιάζει το τραγούδι : "Aranjuez, Mon Amour" με τη φωνή του Richard Anthony και το οποίο αποκτά τεράστια δημοτικότητα με τη Νάνα Μούσχουρη!
Mon amour, sur l'eau des fontaines, mon amour
Ou le vent les amènent, mon amour
Le soir tombé, qu'on voit flotté
Des pétales de roses
Mon amour et des murs se gercent mon amour
Au soleil au vent à l'averse et aux années qui vont passant
Depuis le matin de mai qu'ils sont venus
Et quand chantant, soudain ils ont écrit sur les murs du bout de leur fusil
De bien étranges choses
Mon amour, le rosier suit les traces, mon amour
Sur le mur et enlace, mon amour
Leurs noms gravés et chaque été
D'un beau rouge sont les roses
Aranjuez, mon amour!
Επίσης πολλοί ήταν εκείνοι, που χάρισαν τη φωνή τους σ'αυτό το εξαίσιο άκουσμα, που αποδόθηκε σε δεκάδες γλώσσες...
Δαλιδά. Αμάλια Ροντρίγκεζ αλλά και η λιβανέζα Φαϊρούζ...
Ο δικός μας Ντέμης Ρούσσος παρουσίασε το Adagio ως :
"Follow me"
Follow me to a land across the shining sea
Waiting beyond the world that we have known
Beyond a world we dreamed could be
And the joy we have tasted
Follow me along the road where only love can see
Rising above the fully of the night
Into the light beyond the tears
And all the years we have wasted
Follow me to a distant land as mountain high
Where all the music that we always kept inside will fill the sky
Singing in the silence where the heart's real
While the world goes on turning, turning
Turning, follow me...
Aν και ο ίδιος ο Ροντρίγκο αγαπούσε πολύ την εκτέλεση του Paco de Lucia και η διασκευή, που το ανέβασε στα ουράνια είναι αδιαμφισβήτητα εκείνη του θρύλου Miles Davis στο "Sketches of Spain"
εγώ λιώνω κάθε φορά , που ακούω την τζαζ - πιανιστική βερσιόν των Modern Jazz Quartet...
Ξεχειλίζω, αναλύοντας σιωπές...με τις νότες να σκαλίζουν συναισθήματα...
Γουλιές ευφροσύνης...δράμια ευδαιμονίας...
Aranjuez,
Un lugar de ensuenos y de amor
Donde u rumor de fuentes
de cristal
En el jardin parece hablar
En voz baja a las rosas
Aranjuez,
Hoy las hojas secas sin color
Que barre el viento
Son recuerdos del romance
Que una vez
Juntos empezamos tu y yo
Y sin razon olvidamos
Quiza ese amor escondido este
En un atardecer
En la brisa o en la flor
Esperando tu regreso
Aranjuez,
Hoy las hojas secas sin color
Que barre el viento
Son recuerdos del romace
Que una vez
Juntos empezamos tu y yo
Y sin razon olvidamos
En Aranjuez, amor
Tu y yo
Kαι η σκηνή από την ταινία "Brassed Off", όπου παρουσιάζονται οι προσπάθειες μιας χάλκινης μπάντας.Το έργο του Ροντρίγκο εδώ αναφέρεται ως "Concierto d'Orangejuice".
Το κείμενο έχει δημοσιευτεί και στο ηλεκτρονικό περιοδικό iporta.gr
No comments:
Post a Comment