Ζαν Καλμάν: μια υπεραιωνόβια "Αρλεζιάνα"...

Έζησε 122 χρόνια και 164 ημέρες!
Πρόκειται για το μακροβιότερο πρόσωπο στην ιστορία, την Ζαν Καλμάν, που γεννήθηκε στην Αρλ σαν σήμερα 21 Φλεβάρη του 1875.
Η μακροζωία της -όπως η ίδια έλεγε- οφειλόταν στη χρήση αποκλειστικά και μόνο ελαιόλαδου, ενώ με αυτό άλειφε και το δέρμα της. Επίσης καθημερινά έπινε οπωσδήποτε ένα ποτηράκι κρασί και κατανάλωνε περί το 1 κιλό σοκολάτας την εβδομάδα!

Καταχωρημένη στο Βιβλίο Γκίνες, μας αφηγείται αυτό το απόγευμα μια ευτράπελη ιστορία:

"Το 1965, μην έχοντας απογόνους, η Καλμάν παραχώρησε σαν ενοίκιο το διαμέρισμά της σε κάποιο δικηγόρο, τον Φρανσουά Ραφρέ και συμφώνησε να της δίνει ενοίκιο ενός μήνα μέχρι το θάνατό της.
Ο Ραφρέ όμως πέθανε πριν από εκείνην, το 1995 και η σύζυγός του συνέχισε να πληρώνει το ενοίκιο".

Η ζωή της έγινε ντοκυμαντέρ, αλλά και η ίδια συμμετείχε στην ταινία "Βαν Γκογκ", μια ταινία-αφιέρωμα στη ζωή του μεγάλου ολλανδού ζωγράφου, που έζησε και μεγαλούργησε στην Αρλ, καθώς το εκτυφλωτικό φως της πόλης τον συνεπαίρνει!

Η αρλεζιάνα υπεραιωνόβια Ζαν Καλμάν, μάς δίνει έμπνευση να θυμηθούμε την πανέμορφη "Αρλεζιάνα" του Ζωρζ Μπιζέ, σουίτα μπαλέτου βασισμένη στο ομώνυμο θεατρικό του Αλφόνσου Ντωντέ.

Στη μουσική του ο Μπιζέ χρησιμοποίησε λαϊκές, χαρούμενες μελωδίες της Προβηγκίας.

To έργο αναφέρεται στην αγάπη του γεωργού Φρεντερίκ, για ένα κορίτσι από την Αρλ. Η μητέρα του όμως τον πείθει να παντρευτεί μια άλλη κοπέλα και τελικά, από την απελπισία του ο Φρεντερίκ σκοτώνεται πέφτοντας από τη στέγη του σπιτιού του.

Μετά το θάνατο του Μπιζέ δημιουργήθηκε και μια δεύτερη Σουίτα από τον Ερνέστ Ζιρό.

Eίμαι σίγουρη πως οι περισσότεροι "λαχταράτε" το εκρηκτικό "farandole", εμπνευσμένο από τη ζωηρή χορευτική μελωδία της Προβηγκίας που συ­νήθως συνοδεύεται από φλάουτο και τύμπανο.

Το απολαμβάνουμε σε μια ιδιαίτερα οργιαστική ερμηνεία από τον Κάραγιαν!
Μια μελωδία τρομερά ενεργητική και ξεσηκωτικό ρυθμό! Η δε ερμηνεία του Κάραγιαν, με χορευτικό οίστρο!!

Bizet: L'Arlesienne No. 2, Farandole / Karajan:

Περισσότερα για την "Αρλεζιάνα" του Μπιζέ μπορείτε να διαβάσετε σε παλιότερο κείμενό μου εδώ.