Οι αχτίδες του ήλιου αντιστέκονται στις συνεχείς επιθέσεις του φθινοπώρου!
Σκάνε χαμόγελα και μαρτυρούν πως η διάθεση για αιώρηση υπάρχει ακόμη!
Ο ήχος ενός πρωτόγονου ξυλοφώνου ξεσηκώνει τα ένστικτα...
Χαρίζω μπαγκέτες!Oρμάτε, φίλοι μου!
Όταν ο Στηβ Ράιχ βρισκόταν για διαλέξεις στο μουσικό κολέγιο της Ναγκόγια στην Ιαπωνία, του ανατέθηκε από το Κολέγιο να συνθέσει ένα έργο για τα εγκαίνια της νέας αίθουσάς του, Shirakawa Hall.
Έτσι, ο συνθέτης εμπνεύστηκε μια σύνθεση για δύο μαρίμπες*, που γι'αυτό το λόγο την ονόμασε "Nagoya Marimba".
Η διαρκής επανάληψη προκαλεί ένταση, η ασταμάτητη κίνηση δίνει ώθηση στο κομμάτι, και η ανάπτυξη του θέματος, που γίνεται σταδιακά, πυροδοτεί τη διάθεση για χορό!
Με ακρίβεια και φαινομενική απλότητα το έργο αυτό, ενός από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του μινιμαλισμού, Στηβ Ράιχ, που γεννήθηκε σαν σήμερα 3 Οκτώβρη του 1936 στη Νέα Υόρκη.
Είχε την τύχη να μεγαλώσει τόσο εκεί όσο και στην Καλιφόρνια, τα δύο μεγάλα πολιτιστικά κέντρα της Αμερικής.
Ξεκίνησε τις μουσικές σπουδές του με πιάνο και τύμπανα. Συνέχισε με σύνθεση και σπουδές στη φιλοσοφία.
Το μεταπτυχιακό του έγινε στο πλευρό των μεγάλων και πρωτοπόρων Νταριούς Μιγιό και Λουτσιάνο Μπέριο.
Το "Nagoya Marimba" είναι δεξιοτεχνικότατο στην εκτέλεσή του έργο, με τα μοτίβα να εναλλάσσονται και να μπλέκονται μεταξύ τους αρμονικά από τα δυο ιδιόφωνα όργανα, γι'αυτό και απαιτεί βιρτουόζους και τους δυο μαριμπίστες.
Το ακούμε από δυο μέλη του "Συνόλου Μηδέν", μιας μπάντας, που ειδικεύεται σε εκτελέσεις πρωτοποριακών και σύγχρονων συνθέσεων.
Μια ευχάριστη λοιπόν έκπληξη για το απόγευμά μας, με ένα χορευτικής διάθεσης, και αρχέγονης αύρας έργο του βετεράνου μινιμαλιστή, Στηβ Ράιχ.
Steve Reich: "Nagoya marimba"
*Να θυμίσουμε πως η μαρίμπα, που ανήκει στα ιδιόφωνα κρουστά, είναι αφρικανικής προέλευσης. Κατασκευάζεται από μια ξύλινη, ορθογώνια βάση, επάνω στην οποία είναι τοποθετημένες μικρές πλάκες διαφορετικού μήκους από σκληρότερο ξύλο.
Κάτω από αυτές υπάρχουν τα ηχεία, (στην αρχική μορφή των οργάνων γι'αυτό το σκοπό χρησιμοποιούνταν κολοκύθες) όπου, με το χτύπημα δύο μπαγκετών, δονούνται σε ταυτοφωνία.
Το ιδιόφωνο αυτό όργανο αποτελεί απαραίτητη συνοδεία των θρησκευτικών τελετών, εορτασμών και κοινωνικών ιεροτελεστιών.
Εκτός από την Αφρική η μαρίμπα είναι διαδεδομένη στην Ινδονησία και τη Νότια Αμερική, όπου πιθανολογείται ότι την εισήγαγαν οι μαύροι σκλάβοι.
"Σύνολο Μηδέν", αλλά με μεγάλη αξία. Μπράβο τους, μπράβο και στην κα Elpida Nousa που μας τα παρουσιάζει..! ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ
ReplyDelete