"...όταν χαμογελάς ακούω μιαν άρπα..."

…η γλώσσα του σύμπαντος έχει μια μόνο λέξη.

Όλα λένε: "Αγάπη"…

[…]

Άκουσα να θροΐζει η ψυχή σου όπως ένας πευκώνας το καλοκαίρι.

Τα δάχτυλά σου μ' αγγίξαν σαν ένα σμήνος πουλιών.

Κι όταν χαμογελάς ακούω μιαν "άρπα".

(Ν.Βρεττάκος)

Παράλληλα με τον ποταμό Νέβα και μπροστά από τον καθεδρικό του Αγ.Ισαάκ στην Αγ. Πετρούπολη, εκτείνονται οι πανέμορφοι κήποι του Αλεξάνδρου.

Από κει θα σας καλησπερίσω σήμερα και θα ευχηθώ όμορφο μήνα, γεμάτο χαρές και χαμόγελα, πλημμυρισμένο με ό,τι ποθεί ο καθένας μας!
Hλιολουσμένος ο Ιούνης, ας αντιλαλήσει τα θαύματα, που προσδοκά η ψυχή!


Οι κήποι, ένας θρίαμβος της φύσης! Πέρα από την απλωσιά του πράσινου και τις πολύχρωμες άνθινες αλέες τους, διακρίνονται για τις εκπληκτικές προτομές διάσημων προσώπων της Επιστήμης και των Τεχνών.

Ανάμεσά τους κι ένας μεγάλος συνθέτης, ο "πατέρας" της ρωσικής μουσικής, αφού το  έργο του, αν και μικρό σε όγκο, θεμελίωσε εκείνο των μεταγενέστερων ρώσων συνθετών.


Ο Μιχαήλ Ιβάνοβιτς Γκλίνκα γεννήθηκε σαν σήμερα 1 Ιουνίου του 1804.

Είναι πολλά τα μουσικά του αριστουργήματα.
Διάλεξα όμως γι'αυτό το πρώτο καλοκαιριάτικο σούρουπο να ονειρευτούμε με ένα κομμάτι της νεότητας του συνθέτη, που ρέει ρομαντισμό και τρυφεράδα...μια λεπτή, βελούδινη έκφραση αισθημάτων αγάπης.


Στη δεύτερη δεκαετία της ζωής του και πολύ πριν τις πρωτοποριακές όπερές του "Μια ζωή για τον Τσάρο" και "Ρούσλαν και Λουντμίλα", αυτό το "Νυχτερινό" του σε Μι ύφεση  κρύβει έντεχνα όλη τη λάβα, τη φωλιασμένη μέσα του, που ζητάει την ευκαιρία για έκρηξη!

Μια σύνθεση γοητευτική που ο νεαρός Γκλίνκα μέσω αυτής φανερώνει το ύψιστο ταλέντο, που διαθέτει.
Το "Nocturne in Eb Major" το βρίσκουμε γραμμένο είτε για πιάνο, είτε για άρπα.

Λέγεται πως ο Γκλίνκα το εμπνεύστηκε την περίοδο που φλέρταρε μια  νεαρή αρπίστρια, γι'αυτό  και ξεχειλίζει από την τρυφερότητα και τη δύναμη  του νεανικού, πλατωνικού, κάλλιστου θεών, έρωτα!
Έλιωνε με το χαμόγελό της, που στους ήχους του άκουγε αρπίσματα κυλαριστά!

"...όταν χαμογελάς ακούω μιαν άρπα..."

Ακόμα και στην εκτέλεση σε πιάνο, τα συνεχή αρπέζ παραπέμπουν στον αρπιστή, που τα δάχτυλά του χαϊδεύουν γλυκά κι ηδονικά τις χορδές...

Η ονειρική, υπέροχη μελωδία, γλυκιά σα μέθη, δημιουργεί ατμόσφαιρα γαλήνης κι ηρεμίας.
Mελωδία απλή, με πλούσια αρμονική γλώσσα, χωρίς εξάρσεις, αλλά ευγενής, απαλή και βελουδένια, που παραπέμπει στο Μπετοβενικό "Moonlight", αντιφέγγισμα των χρυσών ματιών της...

Πολύ δυνατό κι αθώο συνάμα το νοιώθεμα...
Σονέτο ενός γλυκού σκιρτήματος...
Κρυφό  καρδιοχτύπι δονεί τις αρπίσιες χορδές... Xορδές, που τον φρενοκλόπο έρωτα αντηχούν...
Ολάκερη νίκη τούτη η δόνηση και πλούτη που κατασταλάζουν µέσα σου...


Ας γίνουμε συνοδοιπόροι σ’ αυτό το μυσταγωγικό ταξίδι στις νότες του ερωτοχτυπημένου Μιχαήλ...
Μοναδικοί μάρτυρες στη νυχτερινή ερωτική του εξομολόγηση...
Στον τόπο της ψυχής του, κει που κρύβεται το λουλουδόφως όλο...κει που ο Γιούνης ντύνεται με τον έρωτα, λαμπρή αστροφεγγιά...

Μ' ευγένεια ψυχής κι αγάπης στάλες, ο νιόφερτος μήνας, φίλοι μου!
(Στην άρπα η Olga Erdeli, μια αξιοθαύμαστη ρωσίδα αρπίστρια από μουσική οικογένεια με λαμπρή τεχνική και εξαιρετική γνώση των δυνατοτήτων της άρπας, μαγεύει με τα λάγνα γκλισσάντι και τα δελεαστικά τσιμπήματά της στις χορδές!)

                                             <<M. Glinka: Nocturne in E flat major >>

Το απολαμβάνουμε και από μια ηχογράφηση για πιάνο με συλλεκτικό Erard του 1837 από την περίφημη  συλλογή του Edwin Beunk: