"Ο χρόνος, ο κλέφτης..."

Ένα, δύο, τρία, τέσσερα...κάπως έτσι αρχίζει το μέτρημα της ζωής...
Με ανάσες...σε μέρες, σε μήνες, σε χρόνια...
Μισός αιώνας...Ναι, συνειδητοποιείς ξαφνικά πως έχεις διανύσει μισό αιώνα ζωσών στιγμών και πως σου υπολείπονται πολύ λιγότερες απ'όσες έχεις ζήσει μέχρι τώρα...

Και τι κάνεις;
Τότε είναι που αρχίζει η μάχη....
Τρεχεις να προλάβεις όσα ανέβαλλες μέχρι τώρα...

Κι ο χρόνος βγαίνει ο θριαμβευτής σε όλα...
Γιατί τον σπατάλησες σε παράλογες σκέψεις, σε ανούσιες συζητήσεις, σε ρηχούς ανθρώπους και κυρίως σε άτομα, που δεν άγγιζες την καρδιά τους...

Ο χρόνος φεύγει, κυλά ασταμάτητα σε μια ροή αδιάκοπη, αδιαφορώντας για τις αδυναμίες και τις αγωνίες των ανθρώπων, σαν το ποτάμι που ρέει ατέρμονα.
Ένας  σκοτεινός ωκεανός, που  μέσα του ταξιδεύει το Σύμπαν, η πιο σκοτεινή, ασαφής και αινιγματική  ανθρώπινη σκέψη.

Ρέουσα πραγματικότητα, ο χρόνος!κι αυτό το γνώριζαν από την αρχαιότητα οι άνθρωποι!
Κι έτσι μετρούσαν το κύλισμά του,...με κλεψύδρες ...

Ερμής,‘Ηρων ή Κτησίβιος ;
Όποιος και να  τελειοποίησε την κλεψύδρα,το κύλισμα των ωρών γίνεται ισόχρονα ανάμεσα στα δυο δοχεία.

"Κλέφτης του νερού ", σύμφωνα με την ετυμολογία της λέξης, η κλεψύδρα ήταν γνωστή εκτός της Αρχαίας Ελλάδος και στην Κίνα, στην Βαβυλώνα και την Αίγυπτο.
Η πρώτη κλεψύδρα κατασκευάζεται  γύρω στο 1800 π.Χ. από τον Αιγύπτιο Φαραώ Αμενεμχέτ .
Στη συνέχεια το νερό αντικαθίσταται από άμμο.
Πάντα όμως ,με την κλεψύδρα εκεί να μετρά τον κλέφτη το χρόνο...και να θυμίζει πως ο χρόνος κινείται σε μια ακίνητη αιωνιότητα.

Η αμμοκλεψύδρα επινοήθηκε από τον Γάλλο μοναχό Λουιπράν τον 8ο μ.Χ. αιώνα.

Για πρώτη φορά χρησιμοποιείται σαν ρολόι, κλεψύδρα σε αγώνες σκακιού στο Λονδίνο.
Είκοσι κινήσεις σε δύο ώρες.
Το ημερολόγιο έγραφε: 11 Ιουνίου 1862.

Δε μας φοβίζει, που γυρίζει της κλεψύδρας η άμμος, φίλοι μου εκλεκτοί!...
Αρκεί  το ΤΩΡΑ να γεμίζει με ουσία και όνειρα...με δίψα για ζωή κι αγώνα για έναν ομορφότερο κόσμο...
Να γεμίζει με πράξεις και σκέψεις, που γλυκαίνουν την πικρή διαπίστωση της φθοράς...
Μην επιτρέπουμε στο χρόνο να  κλέβει πολύτιμες στιγμές μας...
Ο χρόνος της ύλης απαιτεί φαντασία, που ίσως μόνο τα παιδιά διαθέτουν...
Σκέφτομαι, νοιώθω σαν παιδί κι ευθύς με τυλίγει η δροσιά της γλυκιάς ηλικίας...Με φωτίζει ο ήλιος της αθώας εκείνης περιόδου..
Κι είναι θέμα δικού μου φωτοτροπισμού μη χάσω τα σημάδια του ήλιου αυτού απ'την ψυχή μου...
Έτσι νικώ εγώ, το χρόνο, τον κλέφτη!

Και αν ακόμα δεν σας έπεισα, θα σας πείσει η μουσική, ο καλύτερος τρόπος να χωνέψουμε το χρόνο.

"Μα πώς να χωρέσει ο χρόνος σε μια ευχή

παράξενο παιχνίδι είναι η ζωή

την κλεψύδρα να γυρνούσα κι ότι βγει

αρκεί να ξαναρχίζαν όλα απ’την αρχή...

"Ονιράμα:"ΚΛΕΨΥΔΡΑ"

Το κείμενo έχει δημοσιευτεί και στο ηλεκτρονικό περιοδικό iporta.gr