Σαν Φραντσίσκο: Ραντεβού στη "Χρυσή Πύλη" του

Tα μαλλιά ανέμιζαν σ'ένα απαλό χορό στο ρυθμό, που χτυπούσε τ'αγεράκι...
Το βλέμμα χανόταν στ'αγνάντιο.
Είχαμε ανέβει στο λόφο, περιπλανώμενοι ακαθόριστα στο απέραντο...Δυο σύννεφα τρυφερότητας είχαν λουφάξει γύρω μας.
Οι ματιές ερευνητικές, έκαναν προσπάθεια να ξεχωρίσουν τις μύτες απ'το  πορτοκαλοκόκκινο, που αχνοφαινόταν στην κορφή τους.

Δεν πέρασαν πολλά λεπτά και σε λίγο ξεκαθάρισε ελαφρώς το τοπίο.
Τότε εκείνη, φάνηκε μέσα στο ιδιαίτερο, πορφυρό της φουστάνι, καμπυλωμένη, σχεδόν αέρινη κίνηση μπαλαρίνας, που υποκλίνεται στο κοινό της.
Κοινό φανατικό, που'χει από ώρα πιάσει την καλύτερη θέση για να την καμαρώσει!



Κρέμεται, είναι κόκκινη, μόνο που ήταν η ώρα του δειλινού κι οι αδύναμες αχτίδες του ήλιου χρύσιζαν τη σιδηρά κορμοστασιά της!

Βρισκόμουν στο Marin Headlands, μια λοφώδη χερσόνησο στα βόρεια της πόλης του Σαν Φραντσίσκο...
Είχα σκαρφαλώσει εκεί για να θαυμάσω  το σήμα κατατεθέν, τη γέφυρα σύμβολο της πόλης, που δόθηκε στην κυκλοφορία σαν σήμερα 27 Μαΐου 1937.

Η Golden Gate, η γέφυρα της "χρυσής πύλης", όπως ονομάζεται, είναι από τα ομορφότερα δείγματα μηχανικής γέφυρας και αποτελεί θαυμαστό επίτευγμα του 20ου αι.

Χρειάστηκαν 4 χρόνια για να ολοκληρωθεί η κατασκευή της γέφυρας, που "φτάνει τα σύννεφα", της οποίας τα σχέδια έκαναν 3 μηχανικοί, ανάμεσα στους οποίους και ένας έλληνας!!!!

Ναι, καλά διαβάζετε!!

Charls Alton Ellis, καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Ιλλινόις, ελληνικής καταγωγής!


Σαν κρεμασμένη από τα σύννεφα, σε ύψος 75 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, βάφτηκε σ'ένα χρώμα, που παρεξένεψε πολλούς.


Σ'ένα έντονο πορτοκαλοκόκκινο , το γνωστό "international orange", ώστε να ξεχωρίζει ανάμεσα στις πυκνές ομίχλες, που συχνά παρουσιάζονται στο Σαν Φραντσίσκο!

Τις ηλιόλουστες μέρες η ακτινοβόλα λάμψη της είναι κάτι πραγματικά ξεχωριστό !

Ο εορτασμός για τα εγκαίνια άρχισε στις 27 Μαΐου 1937 και διήρκεσε μία εβδομάδα!!!
Διακόσιες χιλιάδες άνθρωποι διέσχισαν με τα πόδια τη γέφυρα πριν δοθεί στη διέλευση αυτοκινήτων, την οποία σηματοδότησε ο πρόεδρος Ρούσβελτ πατώντας ένα κουμπί από την Ουάσιγκτον .

Για την εκδήλωση επιλέχτηκε να εκτελεστεί ένα τραγούδι με τίτλο "There's a Silver Moon on the Golden Gate".

Νότες αλλοτινής χροιάς και εικόνες πραγματικά μοναδικές!

Ο ουρανός είχε καθαρίσει τελείως.
Τα φώτα της πόλης μόλις έντυναν με τα γιορτινά τους το περίγραμμά της.
Έμοιαζε πριγκίπισσα απρόσιτη, που στη θέα της θαμπώνεσαι απ'τα πλουμιστά της στολίδια...

Ήταν η "μπλε ώρα" των φωτογράφων.
Τα "κλικ" σ'ένα ρυθμό ακαθόριστο, μα ευχάριστο, ικανό, έστω και χωρίς καβαλλιέρο, να γεννήσει την επιθυμία για μια πιρουέτα με φόντο τη "χρυσή πύλη"...

(essenceinphotography.com)