Άντερσεν και Προκόφιεφ, τα δύο "ασχημόπαπα"...

Νοερή περιήγηση στο Σέντραλ Παρκ της Ν.Υόρκης, βόλτα στην ύπαιθρο, κάτω από τον ανοιξιάτικο ήλιο σήμερα, φίλοι μου, και αφορμή δίνει η "Ημέρα Παιδικού βιβλίου".

2 του Απρίλη έχει καθιερωθεί ως Ημέρα παιδικού βιβλίου, διηγήματος και παραμυθιού, καθώς αυτή τη μέρα γεννήθηκε ο μεγάλος Δανός παραμυθάς Χανς Κρίστιαν Άντερσεν.

Hταν ο γιός ενός φτωχού τσαγκάρη και μιας πλύστρας που ήθελε να γίνει ηθοποιός, κάτι για το οποίο απορρίφθηκε επειδή ήταν "κοκκαλιάρης και άσχημος"!
Ετσι, αφού διέθετε πολλή φαντασία στράφηκε στα παραμύθια. Πίστευε πως το παραμύθι αποτελεί μια ευχάριστη διήγηση με θαυμαστά εξωπραγματικά συμβάντα, που  κρύβει πολλές αλήθειες της καθημερινής ανθρώπινης ζωής, μα συγχρόνως νουθετεί.

Το μπρούτζινο  γλυπτό του κεντρικού νεοϋορκέζικου πάρκου που στήθηκε το 1956 για τα 150 χρόνια από τη γέννηση του Άντερσεν, απεικονίζει καθισμένο το μεγάλο παραμυθά διαβάζοντας  το βιβλίο του:  "Το ασχημόπαπο".

Όταν κάποτε ο Άντερσεν ρωτήθηκε αν θα έγραφε ποτέ την αυτοβιογραφία του εκείνος απάντησε πως ήδη την έχει γράψει με το "Ασχημόπαπο"!

Παραμύθι που εκδόθηκε το 1843 και εν μέρει ο συγγραφέας εμπνεύστηκε  από το "Αηδόνι της Σουηδίας",την  γνωστή μας, περίφημη υψίφωνο Τζένυ Λιντ.
Λέγεται πως ο Άντερσεν είχε ερωτευθεί τη φίλη του Τζένυ, όμως εκείνη τον απέρριψε ερωτικά.

Το "ασχημόπαπο", είναι η ιστορία ενός μικρού κύκνου που γεννήθηκε ανάμεσα σε πάπιες.
Ιστορία-αναφορά στη διαφορετικότητα, την αυτογνωσία και αυτοεκτίμηση, στοιχεία που μάς μεταμορφώνουν σε αυτό που αναδεικνύει την πραγματική μας ομορφιά.


Αναγνώστης των παραμυθιών του Άντερσεν υπήρξε και ο Σεργκέι Προκόφιεφ. 
Μάλιστα το 1914, χρονιά που κέρδισε το Βραβείο Ρουμπινστάιν,και κατά κάποιο τρόπο καθιερώθηκε ως καλλιτέχνης, έγραψε το "The Ugly Duckling".
Πρόκειται για ληντ με συνοδεία πιάνου ή ορχήστρας, που αρκετοί το χαρακτηρίζουν αυτοβιογραφικό, υποστηρίζοντας ότι ο Προκόφιεφ είδε τον εαυτό του ως το ασχημόπαπο που εξελίχθηκε στον όμορφο κύκνο.
Εκφραστικότατος ο συνθέτης αποδίδει την ιστορία του Άντερσεν με  αριστοτεχνικό τρόπο και δυναμική κατάλληλη να αποτυπώσει την άλλοτε μελαγχολική, αγωνιώδη κι άλλοτε παιχνιδιάρικη  διάθεση του παραμυθιού.

Την Συμφωνική της Ν.Υόρκης διευθύνει ο Leopold Stokowski:

Prokofiev: "The Ugly Duckling, Op. 18"