ΧΡΟΝΙΑ μας ΠΟΛΛΑ, ΓΥΝΑΙΚΕΣ!...
Γυναίκες ευλογημένες, όποιο ρόλο κι αν υπηρετούμε!
Μάνα, κόρη, σύζυγος, ερωμένη,γιαγιά, γυναίκα του περιθωρίου!!..Γυναίκα βασανισμένη, ταλαίπωρη, άρρωστη, γυναίκα, που παλεύει σκληρά!!..
Γυναίκα του μόχθου, του αγώνα, αλλά και της ελπίδας!
Γυναίκα του ονείρου, της ομορφιάς, της Τέχνης..!
*****
Με μια αξιόλογη, ταλαντούχα γυναίκα, συμβάλλω στην Ημέρα της Γιορτής μας:
<<Louise Farrenc (1804-1875)>>
Γαλλίδα συνθέτις, πιανίστα, δασκάλα και μουσικοπαιδαγωγός με ταλέντο υψηλής τάξης που φάνηκε σε πολύ νεαρή ηλικία.
Η πρώτη γυναίκα που διορίζεται στη θέση μόνιμου καθηγητή στο Ωδείο του Παρισιού - μια θέση που κράτησε επί τριάντα χρόνια.
Μαθήτρια του Κλεμέντι ,βιρτουόζος πιανίστα, παιδαγωγός και συνθέτιδα.
Ατομο αναγνωρισμένου κύρους παρότι για μια δεκαετία αμειβόταν λιγότερο από τους άντρες συναδέλφους της.
Κάτι, για το οποίο πάλεψε να αλλάξει και απαιτούσε να λαμβάνουν και οι γυναίκες ίση αμοιβή.
Αυτό συνέβη μετά την θριαμβευτική πρεμιέρα του nonneto της, κατά την οποία έλαβε μέρος και ο διάσημος βιολιστής Joseph Joachim.
Χαρακτηριστικό, πως δεν της επιτρεπόταν να διδάξει σε άντρες μαθητές, ενώ άριστες, γίνονταν μαθήτριες ΜΟΝΟ ανδρών καθηγητών!
Επιτυχημένοι απόφοιτοι μαθητές της ήταν απρόθυμοι να την συμπεριλάβουν στο βιογραφικό τους. Ωστόσο, αυτή ήταν η μόνη γυναίκα της εποχής της, καθηγήτρια ενορχήστρωσης, που η θητεία της κράτησε για τριάντα χρόνια!
Σε μια εποχή, που οι γυναίκες "απαγορευόταν" να ασχολούνται με τη σύνθεση, είχε την τύχη να παντρευτεί τον Αριστίντ Φαρένκ, φλαουτίστα και επιτυχημένο εκδότη, ο οποίος εξέδωσε τα περισσότερα έργα της.
Μάλλον ο λόγος, που δεν αναγνωρίστηκε ευρύτερα για τις εξαιρετικές μελωδίες της είναι ότι αγνόησε παντελώς την όπερα , που στη Γαλλία εκείνης της εποχής κατείχε τα πρωτεία.
Ομως η Λουίζ λάτρευε την ενόργανη - συμφωνική μουσική!
Ισως και το ότι μετά τον απροσδόκητο θάνατο της κόρης της, βιρτουόζου πιανίστας , αποσύρθηκε για ένα μεγάλο διάστημα ,παραμελησε τη συνθεση και αφοσιώθηκε στη διδασκαλία, είναι ένας δεύτερος λόγος.
Τη δεκαετία 1820-1830 έγραψε αποκλειστικά για πιάνο , ενώ αργότερα επεκτάθηκε και σε συνθέσεις για ορχήστρα.
Το έργο της περιλαμβάνει 50 περίπου συνθέσεις.
Εκτός από το nonneto, πολύ γνωστο της έργο είναι η 3η Συμφωνία της, που ευτύχησε να την ακούσει το 1849 από την Ορχήστρα του Κονσερβατουάρ, καθώς και οι "Ρωσικες άριες".
Ο Σούμαν θαύμαζε τη "μελωδική της ευρηματικότητα" και ο Μπερλιόζ τη "δεινότητά της στην ενορχήστρωση". Μάλιστα πολλές φορές την εξήρε για το "σπάνιο ταλέντο της στην ενορχήστρωση και τις καλογραμμένες παρτιτούρες της"!
Οι κριτικοί θαύμαζαν την υψηλή ποιότητα των εργασιών της, λίγοι όμως κατανοούσαν πως πίσω τους κρυβόταν μια γυναίκα!
Ακούμε την 3η Συμφωνία της σε σολ ελ., ένα από τα ωραιότερα έργα της, που αν κανείς δεν γνωρίζει το δημιουργό, κάλλιστα θα στοιχημάτιζε πως γράφτηκε από τον Μπερλιόζ ή τον Μέντελσον...Άψογα δομημένο έργο και εντυπωσιακά ενεργητικό!
Η έναρξη αργή και σύντομη, το θέμα της δίνεται από το μελαγχολικό όμποε, που στη συνέχεια παίρνουν τα τοξοτά, με την ένταση να κορυφώνεται στην θυελλώδη coda της...
Το κλαρινέτο παίρνει το βασικό θέμα και ανοίγει την αυλαία του αργού, λυρικού, δεύτερου μέρους, που κοσμείται συνοδευτικά από τα χάλκινα και ξύλινα πνευστά σε χαμηλούς τόνους...
Τα κόρνα(14:27) έχουν προηγουμένως στρώσει το μουσικό τους χαλί να πατήσει η λυρική μελωδία...
Διακοσμητικές τρίλιες, (25:14) και ιδιαίτερες φιγούρες συνθέτουν την τρίτη κίνηση.Μοναδική εκφραστικότητα και ευελιξία, που παραπέμπουν σε Σοπεν-ιστική ή Σουμαν-ίστικη γραμμή...
Louise Farrenc : "Symphony n°3 in sol min. op. 36".
Εκτελεί η Φιλαρμονική Ορχήστρα της Γαλλικής Ραδιοφωνίας.
Στο πόντιουμ ο φινλανδός Μίκο Φρανκ:
No comments:
Post a Comment