"Είναι ο "βασιλιάς των οργάνων" κατά τον Λιστ, ....ο "κρουστός αυτοκράτορας των αισθήσεων" κατά τον Προκόφιεφ,... "η ολοκληρωμένη φόρμα κρουστού οργάνου", κατά τον Μιγιό, ..."το αινιγματικό κουτί με τις μακριές χορδές" κατά τον Σνίτκε..." (εφημ. Το Βήμα)
Έχει 88 πλήκτρα με ..."ΨΥΧΗ", καθώς τα πατήματά τους μπορούν να προκαλέσουν δάκρυα, ξεχειλίσματα χαράς, ανακουφιστικής αγαλλίασης...
Happy Piano Day, φίλοι μου!
"ΗΜΕΡΑ του ΠΙΑΝΟΥ" σήμερα, η 88η μερα του χρόνου, που καθιερώθηκε με σκεπτικό τα 88 μαγικά ασπρόμαυρα πλήκτρα του.Την έκτασή του δηλαδή που είναι 7 κ 1/3 οκτάβες ήτοι 88 πλήκτρα, (αν και ορισμένα πιάνα, όπως της Bοsendorfer έχουν έκταση 8 οκτάβων).
Ο πρώτος τύπος πιάνου επινοήθηκε από τον ιταλό οργανοποιό Μπαρτολομέο Κριστοφόρι, ο οποίος χρησιμοποίησε σφυράκια να κρούουν τις χορδές αντί της ακίδας, που υπήρχε στο τσέμπαλο και ο ήχος παραγόταν με νύξη, με αποτέλεσμα ο ήχος του νέου οργάνου να ΄χει την δυνατότητα να γίνεται απαλότερος (piano) ή εντονότερος (forte), ανάλογα με την πίεση που ασκούσε στα πλήκτρα ο εκτελεστής.
Αρχικά το νέο όργανο ονομάσθηκε pianoforte, αργότερα όμως επικράτησε η ονομασία πιάνο.
Απόγονος των κλειδοκυμβάλων, λοιπόν το πιάνο, χορδόφωνο και πληκτροφόρο (για κάποιους μελετητές και "κρουστό"), για μένα ο "ΒΑΣΙΛΙΑΣ των οργάνων" με πλήθος δυνατοτήτων!
Τα πιάνα διακρίνονται σε "όρθια" και "πιάνα με ουρά".
Στα όρθια πιάνα, οι χορδές τοποθετούνται σε κάθετη διάταξη με το επίπεδο των πλήκτρων ενώ στα πιάνα με ουρά, σε οριζόντια διάταξη.
Με έναν από τους τελευταίους μεγάλους ρώσους πιανίστες θα σάς καλημερίσω, που συμπτωματικά χτες συμπληρώθηκαν 76 χρόνια από το θάνατό του.
Ήταν ένας εξαιρετικών δυνατοτήτων καλλιτέχνης των πλήκτρων , που απέκτησε φημη και δόξα, αλλά και ένας από τους πιο ακριβοπληρωμένους πιανίστες του 20ου αι.
Κορυφαίος εκτελεστής, που προκαλούσε ντελίριο ενθουσιασμού σε κάθε του εμφάνιση με το αέρινο παίξιμο του, που ξεχώριζε για την ακρίβεια, ρυθμική κίνηση, σαφήνεια και αξιοσημείωτη χρήση του staccato.
Διέθετε εξαιρετικά μεγάλα χέρια (το άνοιγμα της παλάμης του έπιανε διάστημα 13ης, όσο δηλαδή εικάζεται και για τον Λιστ με τον οποίο είχαν τον ίδιο τύπο χεριού), που τον βοηθούσαν να ελίσσεται μέσα από τις πιο πολύπλοκες συγχορδίες, ενώ η τεχνική του αριστερού χεριού ήταν ασυνήθιστα ισχυρή!
Ο Ραχμάνινοφ έγραψε τέσσερα κοντσέρτα για πιάνο που δοκιμάζουν στο έπακρο τη δεξιοτεχνία του ερμηνευτή, με το δεύτερο δημοφιλέστερο όλων, το οποίο συγκλονίζει με το μελωδικό και συναισθηματικό του πλούτο. Είναι η σύνθεση που αφιέρωσε στον ψυχοθεραπευτή του Νικολάι Νταλ, που τον βοήθησε να ξεπεράσει την μελαγχολία και τη νοσηρή κατάθλιψη που είχε υποπέσει μετά την συσσωρευμένη, χλευαστική κριτική που είχε δεχτεί.
Rachmaninoff plays Piano Concerto Ν.2:
No comments:
Post a Comment