"Le vierge, le vivace et le bel aujoud'hui"
Παρθένα , όλη ζωή η σημερινή
Με χτύπημα φτερού θα μας ραγίσει
Την ξεχασμένη λίμνη αυτή που ξωτικό έχει κλείσει
Στην πάχνη ο πάγος διάφανος πτήσης χωρίς φυγή!
Κύκνος καιρών αλλοτινών κοιτά να θυμηθεί
Πως είν' αυτός η εξαίσια μα δίχως ελπίδα λύση
Γιατί δεν έψαλε τον χώρο πούχε για να ζήσει
Σαν ήλθε του άγονου χειμώνα η πλήξη η αστραφτερή.
Θα ξετινάξει ο λαιμός του αυτή τη λευκή αγωνία
Ποινή απ' το διάστημα σε άρνηση του πτηνού δεσμία
Μα όχι της γης το τάραγμα που τα φτερά κρατεί.
Φάντασμα ενώ τη λάμψη του σ' αυτόν τον τόπο δίνει,
Στο κρύο τ' όνειρο αψηφώντας όλα ακινητεί
Μέσα στην εξορία ανώφελα που ο Κύκνος ντύνει.
(Μετάφραση: Γ. Σ. Πατριαρχέας , " Τα ποιήματα του Stéphane Mallarmé"-Εκδ. Ιδεόγραμμα)
Το παραπάνω ποίημα είναι του Στεφάν Μαλαρμέ, του συμβολιστή ποιητή, που ενέπνευσε πλήθος μουσουργών!
Το συγκεκριμένο σονέτο με την έντονη μουσικότητα των φράσεων και τη λεπτότητα του ύφους του ενέπνευσε τον Pierre Boulez, που το εντάσσει στον ιδιαίτερο κύκλο τραγουδιών του: "Pli selon pli " για σοπράνο και ορχήστρα.
Συγκεκριμένα σε αυτό το μέρος, για άρπα , βιμπράφωνο, 4 κρουστόφωνα και καμπάνες εξελίσσεται μια θορυβώδης, μελισματική γραφή εύθραυστης ομορφιάς!
Improvisation sur Mallarmé I: Boulez:
Ίσως σε κάποιους δεν είναι και τόσο εύπεπτος ο ήχος του Μπουλέζ, γι'αυτό για τους φίλους, που επιθυμούν να "νανουριστούν" με κάτι πιο λυρικό προτείνω το ίδιο σονέτο μελοποιημένο από τον τροβαδούρο Evgen Kirjuhel, που εμπνεόμενος από μπλουζ, τζαζ και φλαμένκο, δονεί την κιθάρα του και οικοδομεί το ποιητικό σύμπαν του Μαλαρμέ.
No comments:
Post a Comment