Νότες, Μύθοι και Ελπίδα: "Μ'ένα μπουκέτο τουλίπες..."

Σήμερα εδώ στην Αγγλία, ίσως και σε άλλες δυτικές χώρες, δεν ξέρω, γιορτάζεται η μέρα της μητέρας.
Ημέρα, που εμείς στην Ελλάδα γιορτάζουμε πάντα την δεύτερη Κυριακή του Μάη.
Έτσι, εξεπλάγην όταν η κόρη μου ήρθε με ένα μπουκέτο πανέμορφες τουλίπες και ένα γλυκό φιλί στο μάγουλο να μου ευχηθεί ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ , πρωί- πρωί!

Οι τουλίπες δεν έχουν καθόλου άρωμα, μα το λεπτό καμπυλόγραμμο σχήμα του άνθους τους είναι τόσο όμορφο, που προκαλεί απεριόριστο θαυμασμό!
Καλοδεχούμενες, λοιπόν οι ευχές...ανταπέδωσα και τις δικές μου στη νέα μανούλα και τώρα πίνω το καφεδάκι μου θαυμάζοντας στο βάζο τα όμορφα μπουμπούκια και λέγοντας, ως καλή μυθολόγος, στους οικείους μου τα σχετικά για το θαυμαστό λουλούδι...

Καταρχήν η τουλίπα δεν είναι ολλανδικό φυτό κι ας το έχουμε συνδέσει με τη χώρα αυτή.
Ενας Ολλανδός βοτανολόγος, ο Κάρολος Κλούσιος το μετέφερε εκεί από χώρα της Ανατολής.

Η τουλίπα πήρε το όνομά της από το καπέλο που φοράνε στη Μέση Ανατολή, το "τολιμπάν", επειδή μοιάζει το άνθος της με καπέλο.
Με το όμορφο λουλούδι σχετίζονται επίσης πολλοί και όμορφοι μύθοι.Για μένα, που λατρεύω τις μυθολογίες των λαών είναι συναρπαστικοί!!

Παραδείγματος χάριν, κατά την ελληνική μυθολογία, η Γαία για να ευλογήσει το γάμο του Δία με την Ήρα, πρόσταξε να φυτέψουν κόκκινες τουλίπες στον κήπο των Εσπερίδων.

Αλλά και στην περσική μυθολογία, λέγεται, ότι στα βάθη της Ανατολής ήταν κάποτε ένας Πέρσης πρίγκιπας, ο Φαράχ, που ήταν πολύ ερωτευμένος με την Σχιρίν. Όταν η αγαπημένη του σκοτώθηκε, ο Φαράχ αυτοκτόνησε πέφτοντας με το άλογό του σε έναν γκρεμό. Το αίμα του πότισε το έδαφος και κάθε σταλαγματιά του έγινε και μια τουλίπα.
Από τότε οι τουλίπες θεωρούνται σύμβολο της απόλυτης αγάπης.

Eπισμαλτωμένα πλακίδια με μοτίβα τουλίπας-Τοπ Καπί

Αλλά και στις "Xίλιες και μια νύχτες", ο σουλτάνος δε χρησιμοποιούσε τουλίπα για να φανερώσει ποια από τις κυρίες του χαρεμιού θα μοιραζόταν το κρεβάτι του, αφήνοντάς την να πέσει, μπροστά στην εκάστοτε εκλεκτή του;

Ή πάλι οι έγκλειστες οδαλίσκες, δεν εννοούσαν την αγάπη προς τους αγαπημένους, που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν, όταν μέσα από τα κάγκελα του χαρεμιού, πετούσαν προς τα έξω τουλίπες;

Η τουλίπα ήταν λουλούδι αγαπημένο του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς, που στην εποχή του ονομαζόταν "Φως του Παραδείσου".
Μάλιστα, υπήρχε και συγκεκριμένου σχήματος, χαρακτηριστικό ανθοδοχείο που χρησιμοποιούσαν ειδικά για τα άνθη της τουλίπας.

Όμορφες τουλίπες φύονται όμως και στη χώρα μας!
Ποιος δεν γνωρίζει τους λαλάδες της Χίου;
Ισως το όνομα να έχει σχέση με το περσικό, μιας και οι Πέρσες την τουλίπα τη λένε "λαλέ".

Ένα σπάνιο είδος φυτρώνει και στην Κύπρο με σκούρο, αιμάτινο χρώμα:η τουλίπα η Κύπρια!
Είχα αναρτήσει παλιά και ένα όμορφο ψηφιδωτό από Κυπριακό σπίτι με μοτίβα τουλίπας, που ευκαιρίας δοθείσης το αναδημοσιεύω...

Ψηφιδωτό από εκκλησία της Πάφου με μοτίβα τουλίπες.

Και μεις στην Πελοπόννησο, συγκεκριμένα στα μέρη μας στα βουνά της Ζήρειας έχουμε μια ποικιλία κίτρινης τουλίπας, που τη λέμε "φαναράκι" επειδή μοιάζει με φλόγα.

Όμορφο λέλουδο!που'ναι εικόνα, σύμβολο, γλώσσα ποιητική!!!

" Βίτσα τουλίπα μάγουλο της έγνοιας

Σπλάχνο δροσάτο της φωτιάς

Θα ρίξω ανάσκελα τον Μάη θα τον σφίξω στα μπράτσα μου

Θα τον δείρω τον Μάη θα τον σπαράξω"

(Οδυσσέας Ελύτης)

Λουλούδι όμορφο, η τουλίπα, φίλοι μου!ανθοφορία της ελπίδας, που περιμένει την Άνοιξη...

Ψάχνω στο youtube για ένα προπολεμικό τραγουδάκι...
Μια βεδουίνικη σοφία λέει πως η "ευτυχία είναι μια όαση, που τη βρίσκουν μόνο οι καμήλες που ονειρεύονται ..."
Γουλιά-γουλιά, νότα- νότα και ναι!νοιώθω ευτυχισμένη...γιατί μπορώ και ονειρεύομαι!
Με τις τουλίπες της καρδιάς απέναντί μου, τις τουλίπες της αγάπης, που και μόνο η ομορφιά τους είναι υπόσχεση ευτυχίας!
Θαυμασμός για τ'απλά και τα όμορφα ενός Κυριακάτικου πρωινού!
Χρόνια μας Πολλά!