Οι αισθήσεις -λένε- πάνε στις αισθήσεις...κι όλες συνωμοτούν να οικοδομήσουν την ιδεατή "πραγματικότητα", την καμωμένη από ποίηση και μουσική!!..
Ετσι, θα σας καλημερίσω με μια μουσική διάφανη, απλή και με εκστατική λεπτότητα, εκλεκτοί μου φίλοι, όπως και ένα Σεφερικό ποίημα.
Ο νομπελίστας ποιητής μα γεννήθηκε σαν σήμερα 13 Μαρτίου 1900):
"Είτε βραδιάζει
είτε φέγγει
μένει λευκό το γιασεμί"
Αυτό το χαϊκού του Γ.Σεφέρη, αλλά και όλα τα υπόλοιπα μιας συλλογής χαϊκού του έλληνα νομπελίστα ποιητή μας ενέπνευσαν τον άγγλο συνθέτη Τζον Τάβενερ στη σύνθεσή του: "Αιωνιότητα-The Yasmine"
"Αυτό το έργο μου έχει "άρωμα" χαϊκού", έλεγε ο Τάβενερ.
Εγώ, έχω την αίσθηση πως ο Σεφέρης σ'αυτό το σύντομο ποιητικό του δημιούργημα επιδιώκει να "τραγουδήσει" χωρίς επιτηδευμένη έκφραση, μα με απόκοσμη ηρεμία και καθαρότητα να βγάλει όλους εκείνους τους αρωματικούς χυμούς απ'της καρδιάς το γιασεμί...
Tavener: "Eternal-The Yasmine"
Για τον Νομπελίστα ποιητή μας και τη σχέση του με τη μουσική, μπορείτε να διαβάσετε αρκετά κείμενα στο μπλογκ. Περιηγηθείτε!
No comments:
Post a Comment