"Ο Μονέ και η άρια του ταυρομάχου"

  

[Kαλησπέρα ιμπρεσιονιστικής αισθητικής για τα σημερινά γενέθλια του Κλωντ Μονέ (14 Νοεμβρίου 1840)...]

"Monet", Photo by pinterest

"Μερικές φορές η διάθεσή του είχε απότομες αλλαγές...Και τότε η ζωή γινόταν αφόρητη στο σπίτι...Κλεινόταν για ώρες στο δωμάτιό του ή μπορούσαν να κυλήσουν και μέρες χωρίς να δώσει σημεία ζωής...Την ώρα του δείπνου μαζευόμασταν στο τραπέζι σιωπηλά , με φόβο ακόμα και να μιλήσουμε μεταξύ μας...Την ολοκληρωτική σιωπή έσπαζαν μονάχα οι ήχοι από τα πιρούνια και τα κουτάλια, που προκαλούσε το άγγιγμά τους με τα πορσελάνινα πιάτα..."

"Bebe Jean-Pierre", Monet by Pinterest

Αυτά σημειώνει στο βιβλίο του: "Claude Monet ce mal connu" ο Jean-Pierre Hoschedé, όπου καταγράφονται οι αναμνήσεις του για τον ζωγράφο, όπως τον έζησε στο Ζιβερνί, αλλά και στο κάστρο των Montgeron.

Η μητέρα του Ζαν Πιερ, Άλις, υπήρξε μοντέλο του Μονέ…
Οι κακές γλώσσες κάνουν λόγο και για παράνομο ερωτικό δεσμό μεταξύ τους…

Το πορτραίτο δεξιά είναι του μικρού Ζαν Πιερ, φιλοτεχνημένο από τον Μονέ το 1878...

Και συνεχίζει ο Ζαν Πιερ:

"Είχε όμως -κι αυτό ήταν συχνό φαινόμενο- και τις καλές, χαρούμενες μέρες του!
Τότε, το δείπνο ήτανε γιορτή! 
Γελαστός άνοιγε τη πόρτα της σάλας κι τραγουδούσε την άρια που αγαπούσε περισσότερο...
Την "άρια του Ταυρομάχου" από την "Κάρμεν" του Μπιζέ...
Άλλες πάλι φορές, μουρμούριζε αυτοσχεδιάζοντας πάνω στο ίδιο μελωδικό μοτίβο... 
Κάτι σαν: "Ας πάμε στο τραπέζι! Όλοι, εμπρός στο τραπέζι να γευτούμε τα νόστιμα, ψητά περιστεράκια..Λα λα λα λα..."

Η άρια του Ματαντόρ, φαίνεται πως ήταν η αγαπημένη του ιμπρεσιονιστή ζωγράφου και μάλιστα την μουρμούριζε προ φαγητού!
Την ακούμε από τον πολυαγαπημένο ρώσο βαρύτονο Dmitri Hvorostovsky. Ενα καλλιτέχνη με απαράμιλλο όγκο και ομορφιά φωνής, χαρακτηριστικό σκούρο ηχόχρωμα, που δυστυχώς χάσαμε πέρυσι πολύ νωρίς και πρόωρα...

"Torreador's song", Carmen-Bizet

Παλιότερα κείμενά μου για τον ιμπρεσιονιστή Μονέ συνδυαστικά με Ντεμπισί μπορείτε να διαβάσετε εδώ. και εδώ.