"Φτωχό κομπολογάκι μου..."

φωτό από www.dieleusis.gr

Ήταν στην κατοχή...Ο ρεμπέτης συνθέτης και στιχουργός Γιώργος Μητσάκης ήτανε δεν ήτανε είκοσι χρονώ...

"Νεανικά μυαλά", έλεγε ο ίδιος...
Τού άρεσε να το "παίζει...άντρας και μάγκας..."

Ετσι, αγόρασε από το Γιουσουρούμ μια καμπαρντίνα, φόρεσε γιλέκο κι ένα καβουράκι...
Όμως, πάει μάγκας χωρίς μπεγλέρι;...Το κομπολόι ήταν σύμβολο κοινωνικού κύρους...
Αγόρασε ένα με μαύρες χοντρές χάντρες περασμένες σε άσπρη κλωστή...

Έψαχνε για δουλειά...
Κίνησε για το Μεταξουργείο..Τον είχαν προτείνει για την ορχήστρα σε ένα κουτουκάκι ...
Το'χε πάρει με τα πόδια κι είχε λίγο λαχανιάσει...
Έτσι, πριν φτάσει στον προορισμό του έκατσε σε ένα παγκάκι να ξαποστάσει...
Έβαλε το χέρι στην τσέπη να βρει το κομπολογάκι, να το στριφογυρίσει στα δάχτυλα, να παίξει , να ξεχαστεί στο βροντοχτύπημα από τις χάντρες του...
Όμως, πουθενά εκείνο...
Η τσέπη του γιλέκου ήταν τρύπια και το φτωχό κομπολογάκι είχε παραπέσει κάπου στο δρόμο...
Τον πήραν τα δάκρυα..
Έψαξε πιο βαθειά, μπας και λάθεψε...Του κάκου!...
Μονάχα βρήκε το μπλοκάκι που πάντα κουβαλούσε μαζί του... γιατί η έμπνευση δεν είχε ωράριο...εμφανιζόταν χωρίς προειδοποίηση...
Πήρε το μολύβι και με δάκρυα στα μάτια σκάρωσε τους στίχους:

"Φτωχό κομπολογάκι μου

σε είχα το μεράκι μου

Συ μου πέρναγες την ώρα

Πες μου τι θα κάνω τώρα...

Πού να βρω να σ’ αγοράσω

για να μη σε ξαναχάσω..."

Το λαϊκό άσμα μεταμορφώνεται μουσικά σε μια ιδιαίτερη εκδοχή του πολυτάλαντου Νίκου Πλατύραχου, για πιάνο και τσέλο.

Ο Πλατύραχος, που μας έχει συνηθίσει σε τέτοιες ευρηματικές μουσικές προκλήσεις, χωρίς να αλλοιώνει την αυθεντικότητα της λαϊκής μελωδίας μεταλλάσσει μαγικά την αύρα της που ευωδιάζει ιδιαίτερες οσμές από τσέλο και πιάνο.
Μια ζεστή αντήχηση η συνύπαρξη των δυο οργάνων, με την αρμονία να προσαρμόζεται ευφυώς κρατώντας έντονο τον παλμό και διαρκή τη συγκίνηση, που πάντα προσφέρει η αρχική μελωδία.
Ηχοχρώματα που σπινθηροβολούν...
Το τσέλο ζωγραφίζει με σκούρες, μελαγχολικές μπογιές τον καημό του λαϊκού συνθέτη για το χαμένο κομπολογάκι του...

Νωρίτερα από τον Πλατύραχο, τη δική του ενορχηστρωτική άποψη είχε δώσει και ο Μάνος Χατζιδάκις στις "Πασχαλιές μέσα από τη νεκρή γη".
Κάτι που, προκάλεσε αντίδραση κι άναψε τα αίματα, καθώς ο λαϊκός δημιουργός ζήτησε δικαστικά, δικαίωση για τα πνευματικά δικαιώματα, αφού στο δίσκο δεν αναγράφονταν τα ονόματα των συνθετών.  Μια διαμάχη, που προξένησε και την ολοκληρωτική ρήξη ανάμεσα στους δυο δημιουργούς.

[Το κείμενο αφιερώνεται στη μνήμη του Γιώργου Μητσάκη, του "δασκάλου", όπως ήταν το παρατσούκλι του  Έλληνα συνθέτη και στιχουργού τόσων ρεμπέτικων και λαϊκών τραγουδιών. Ενός δημιουργού που "έγραφε για τον καημό, το γλέντι και το μεράκι του λαϊκού ανθρώπου", όπως δήλωνε...
Ο Μητσάκης πέταξε για την γειτονιά των Αγγέλων πριν είκοσι πέντε χρόνια, σαν σήμερα 17 Νοέμβρη του 1993].