"Βάγια, Βάγια των βαγιών, τρώνε ψάρι και κολιό, κι ως την άλλη Κυριακή με το κόκκινο αυγό!",
λέει ο λαός μας, που σήμερα Κυριακή των Βαΐων, το ψάρι καταλύεται και όπως πιστεύω όλοι μας θα τιμήσαμε το βακαλάο δεόντως...
Μ'αρέσει εκτός από τηγανητός, και σούπα με λαχανικά, ή ασπρογιάχνι με φρέσκα μυρωδικά, σε παραλλαγή κροκέτας με πιπεριά, μαϊντανό και λεμόνι, αλλά και πλακί με ντοματούλα και κρεμμυδάκι!!!
Αδυναμία στο μπακαλιάρο είχε και ο αγαπημένος, εκκεντρικός συνθέτης Ερίκ Σατί...
Και λέω εκκεντρικός γιατί πολλά γνωρίζουμε για τις ιδιορρυθμίες του, όπως π.χ να φορά μονάχα γκριζόχρωμα κοστούμια ή να επιμένει στην κατανάλωση αποκλειστικά λευκών τροφών, όπως αυγά, ζάχαρη, αλάτι, καρύδες, ρύζι, γογγύλια, άσπρο τυρί, και λευκά ψάρια με αδυναμία στο βακαλάο, που είχε χαμηλά λιπαρά, πολλές πρωτεΐνες και κυρίως, όπως τόνιζε, πυκνή λευκή σάρκα.
Από την κίνηση του βακαλάου, λένε, είναι εμπνευσμένη και η πιανιστική σύνθεσή του: "Le poisson reveur", βασισμένη σε ένα παραμύθι του καταλανού ποιητή Lord Cheminot.
Μια ημιτελής σύνθεση, που στο ύφος και τη φόρμα παρουσιάζει ομοιότητες με τον Ντεμπισί.
Παιχνιδιάρα και σκερτσόζα η μουσική του, δεν απεικονίζει την ζοφερή ψυχική κατάσταση την οποία βίωνε ο Σατί την περίοδο που συνέθεσε το έργο.
"Βαριέμαι μέχρι θανάτου", γράφει σε επιστολή προς τον αδελφό του , "περισσότερο θλίβομαι επειδή συνειδητοποιώ πως γεννήθηκα σε λάθος εποχή. Σ' εποχή, που δεν μου παρέχει τίποτε, ενώ ό,τι εγώ δίνω δεν γίνεται κατανοητό"...
Το "ονειροπόλο ψάρι" ωστόσο, φαίνεται μέσα από το όνειρο και το "χορό" του να αποφεύγει την ζοφερή κατάσταση του νου.
Γνωστός για την ελαφρότητά του και την αίσθηση του χιούμορ, ο Σατί, ένας "αδέξιος αλλά ταλαντούχος εξερευνητής", όπως τον είχε χαρακτηρίσει ο Ραβέλ, επικυρώνοντας έτσι τη σημασία του "νεωτερισμού" στο έργο του, αποτυπώνει μουσικά ένα παιχνίδισμα της κίνησης του ψαριού μέσα στο νερό, ένα κρυφτούλι με τον αλιευτή και το δόλωμά του.
Εnjoy!!
Erik Satie : "Le poisson reveur"
Kαι η εδοχή για ορχήστρα και πιάνο:
No comments:
Post a Comment