"ΝΤΑΛΙ: Λιωμένα τα ρολόγια, μα η μνήμη επιμένει..."

Salvador Dali: "Η εμμονή της Μνήμης", ΜΟΜΑ-Ν.Υork

(Με αφορμή τα γενέθλια του Σαλβαντόρ Νταλί 11 Μαΐου 1904) 

Αποτελεί έναν από τους πιο γνωστούς σουρρεαλιστές ζωγράφους του 20ου αιώνα και μια από τις πλέον ιδιόρρυθμες φυσιογνωμίες της σύγχρονης τέχνης. 

Ο Σαλβαντόρ Νταλί γεννήθηκε σαν σήμερα 11 Μαΐου 1904 και είναι ένας καλλιτέχνης ιδιότυπα εκφραστικός, εκκεντρικός, συχνά σε επίπεδα παραλογισμού.

Ένας από τους πιο διάσημους πίνακές του που εκτίθεται στο ΜΟΜΑ της Νέας Υόρκης είναι εκείνο με τα ρολόγια που λιώνουν, την απέραντη άνυδρη έρημο και μυρμήγκια να περπατούν... 

Πρόκειται για ελαιογραφία με τίτλο: «Η εμμονή της μνήμης»...

Τα ρευστά ρολόγια θεωρήθηκαν συμβολισμός της έννοιας του χρόνου που χάνεται στο υποσυνείδητο, που παραπέμπει πολλούς στην αλληγορία του κενού χρόνου.

Την εποχή που ο ζωγράφος φιλοτέχνησε το έργο ζούσε στην Καταλονία, γι' αυτό απεικονίζει την έρημό της, ενώ τα μυρμήγκια που περπατούν πάνω στο ρολόι αντιπροσωπεύουν τη φθορά του χρόνου. 

Ο τίτλος του έργου αφορά την ικανότητα της μνήμης να συγκρατείται στον χρόνο, καθώς αυτός φθείρεται γύρω της. 

Ασυνήθιστες, αλληγορικές και φανταστικές οι εικόνες του... 

Ο Κουβανός συνθέτης Άλντο Ραφαέλ Φόρτε, εμπνεύστηκε από γλυπτά και ζωγραφικά έργα του Νταλί και το 2003 συνθέτει το ομώνυμο έργο για μπάντα, αποτελούμενο από 5 μέρη, ένα για κάθε έργο. 

Πρόκειται για:

«Μονόκερως»

«Δον Κιχώτης»

«Ελέφαντες»

«Απεικονίσεις της Θείας Κωμωδίας του Δάντη» και

«Εμμονή της μνήμης» 

Εμείς σήμερα θα ακούσουμε την «Εμμονή της μνήμης», όπου το αινιγματικό, αλληγορικό και ιδιότυπο της έκφρασης του Νταλί μεταλλάσσεται σε ήχο από τον Φόρτε, ο οποίος μεταφράζει το "ρευστό ρολόι", την εφήμερη φύση του ανθρώπου, και την αναπόφευκτη αποσύνθεσή μας με διάφωνες αρμονίες ενώ οι επίμονοι ρυθμοί, υποδηλώνουν το συνεπές του χρόνου, που περνά και χάνεται, αντίθετα με την επιθυμία του ανθρώπου.

Επαναλαμβανόμενα επίμονα μοτίβα εκτελούνται μεταφερόμενα από τις τρομπέτες στα φλάουτα κι από κει στα πίκολλι, υπονοώτας την εμμονή της μνήμης. 

Μια μονότονη, αργόσυρτη και γλυκά πληκτική μελωδία, που ακούγεται από το άλτο σαξόφωνο ενισχύει  ηχητικά το άνυδρο, άγονο τοπίο της Καταλονικής ερήμου του πίνακα.

Aldo Rafael Forte: "Dali-The Persistence of Memory"

Εντυπωσιακά πρωτότυπο έργο, ικανοποιεί την επιθυμία του συνθέτη να "αναπαραστήσει" την εικόνα, εμπνεόμενος από αυτή. 

Θαυμαστή η συνένωση των δυο τεχνών!Το έργο αυτό του Aldo Forte(που σημειωτέον, όπως φαίνεται από το πλήθος του έργου του, αρέσκεται στο να βρίσκει ερεθίσματα στις ζωγραφικές πινελιές) αποτελεί τρανταχτό παράδειγμα της σύγχρονης εποχής, όπου αποδεικνύεται η δύναμη της τέχνης με την αισθητική της μιας να είναι ίδια με αυτήν της άλλης με το υλικό μόνο να διαφέρει.

Δύο τέχνες που συνυπάρχουν αρμονικά και συμπληρωματικά...

Εμπνευστικοί, μουσικοεικαστικοί δεσμοί, με το χρώμα και τον ήχο να μαγνητίζουν αυτιά, μάτια, διαθέσεις!

Ένα παλαιότερο κείμενό μου για το ζωγράφο μπορείτε να διαβάσετε εδώ: