"Ο Ιησούς στο σπίτι του Σίμωνα"(λεπτομέρεια) Paolo Veronese: (1570), Βερσαλλίες |
Τέτοιες ιδιαίτερες τιμές ο Σίμων ο Φαρισαίος δε συλλογίστηκε να κάνει του Ιησού
[...]
Μια γυναίκα αμαρτωλή είχε ακούσει το κήρυγμα τυ Ιησού και θυμούνταν τη δική της άτακτη αμαρτωλή ζωή. [...]
Και ντράπηκε, και λυπήθηκε για τις περασμένες πολλές της αμαρτίες και η καρδιά της φούσκωσε, φούσκωσε, ώσπου ξεχείλισε, και, σκύβοντας το κεφάλι, άρχισε να κλαίει.
Έκλαιγε, και τα δάκρυά της στάλαζαν στα πόδια του Ιησού· κι εκείνη, ντροπιασμένη, συντριμμένη, τα σφούγγιζε με τα ξέπλεκα μαλλιά της, καταφιλούσε τα πόδια του και τ' άλειφε με το πολύτιμο μύρο της.
Ο Φαρισαίος, μέσα του έλεγε:
-Τούτος, αν ήταν προφήτης, θα ήξερε τι είναι αυτή η γυναίκα που τον αγγίζει, πως είναι αμαρτωλή.
Ο Ιησούς κατάλαβε τη σκέψη του. Χωρίς ν' αποδείξει τίποτε, του είπε:
-Σίμων, έχω κάτι να σου πω.[...]Βλέπεις τούτη τη γυναίκα; [...] συγχωρημένες οι αμαρτίες της οι πολλές, γιατί αγάπησε πολύ.
Και, στη γυναίκα γυρνώντας, είπε:
-Συγχωρημένες οι αμαρτίες σου. Η πίστη σου σ' έσωσε. Σύρε στο καλό".
("Η ζωή του Χριστού", Πηνελόπη Δέλτα)
Το σημαντικότατο, συγκινητικότατο και διδακτικότατο γεγονός της αλείψεως του Ιησού με μύρο από την αμαρτωλή γυναίκα, που η Εκκλησία μας αφιερώνει σήμερα Μεγάλη Τετάρτη, διασώζουν με μικρές παραλλαγές και οι τέσσερις ευαγγελιστές.
O άγγλος αναγεννησιακός συνθέτης Tόμας Τάλλις, βασισμένος στο κατά Λουκάν Ευαγγελικό κείμενο, (κεφ. Ζ' 36-50), που είχε μεταφραστεί απο τα Λατινικά, συνθέτει το ανθέμιο: "When Jesus went into Simon the Pharisee's house" για πεντάφωνη μικτή χορωδία a capella ή συνοδεία εκκλησιαστικού οργάνου.
Λέγεται πως στο κείμενο προσάρμοσε μια παλαιότερη συνθεσή του, μια οργανική φαντασία, γνωστή ως "Salvator mundi-Σωτήρας του Κόσμου". Κίνηση, που μαρτυρά τη δύναμη της τέχνης του Τάλλις να προσαρμόζει μουσικά μοτίβα σε διαφορετικά ποιητικά κείμενα και γενικά είναι αξιοθαύμαστη η ευελιξία του.
Αρκεί να θυμηθούμε πως παρότι Ρωμαιοκαθολικός έγινε προστατευόμενος της Βασίλισσας Ελισάβετ, αποκτώντας έτσι το προνόμιο να γράφει και να εκδίδει τη μουσική του, με το συνθέτη να καταφέρνει να αποφεύγει διενέξεις και διωγμούς, συνθέτοντας μουσική κατάλληλη για κάθε δόγμα.
Στο Ανθέμιο του Τάλλις: "Όταν ο Ιησούς πήγε στο σπίτι του Σίμωνος του Φαρισαίου", το αρχικό θέμα εμφανίζεται δύο φορές σε αντιστικτική τεχνική μίμησης από τις πέντε φωνές.
Ακολουθεί το δεύτερο, εμφανώς "ταραγμένο" μέρος με μικρές φράσεις να παρουσιάζονται περιοδικά.
Η χρονική αγωγή παραμένει αργή με τη μελωδία να συνεχίζει ρέουσα, ενώ ένα λεπτό crescendo οδηγεί προς το τέλος προσδίδοντας την απαιτούμενη λαμπρότητα.
Οι φωνές ολοκληρώνουν απαλά και κατανυκτικά, με πινελιές μυσταγωγίας, που χαρακτηρίζει την Ελισαβετιανή Αναγέννηση, περίοδο που έδωσε αθάνατα δείγματα τέχνης, ξέχειλη μεγαλείου, δραματικότητας και συναισθήματος.
Thomas Tallis: "When Jesus Went Into Simon's House":
No comments:
Post a Comment