Μπελίνι, ένα λουλούδι που μαράθηκε σύντομα...

Η νεκρική μάσκα του Β.Μπελίνι

O Χάινριχ Χάινε -λέτε- να μην συμπαθούσε και πολύ τον Βιντσέντζο Μπελίνι (τον εκνεύριζε ακόμα και ο τρόπος που χειριζόταν τη γαλλική γλώσσα) ή τα λόγια του γερμανού ποιητή προς τον ιταλό συνθετη αποδείχθηκαν προφητικά;

"Είστε ιδιοφυΐα, αγαπητέ μου...
Όμως θα πληρώσετε το τίμημα της δόξας και δημοφιλίας σας με πρόωρο θάνατο...
Όπως όλες οι μεγάλες ιδιοφυίες!
Θυμηθείτε τον Ραφαήλ ή τον Μότσαρτ... "

Οι δυο τους είχαν συναντηθεί την άνοιξη του 1875 στην έπαυλη μιας φιλότεχνης βαρώνης στα περίχωρα του Παρισιού...
Ήταν η εποχή που το άστρο του Μπελίνι μεσουρανούσε και ο συνθέτης απολάμβανε εκδηλώσεις λατρείας στη γαλλική πρωτεύουσα μετά την αίσθηση που εκείνο τον καιρό είχε προκαλέσει η όπερά του "Πουριτανοί".
Πράγματι, λίγους μήνες αργότερα σαν σήμερα 23 Σεπτέμβρη, ο Μπελίνι πεθαίνει από επιπλοκή του παχέος εντέρου μόλις στα 34 του χρόνια, ακόμα μικρότερος κι από τον Μότσαρτ και το Ραφαήλ.

Η γκραβούρα

O Xάινε δικαιολόγησε την κρίση του αυτή λέγοντας πως η θλίψη ήταν εμφανής  στο παρουσιαστικό του Μπελίνι.
Η εμφάνιση και το χρώμα του προσώπου  του είχαν κάτι αρρωστιάρικο.

Χαρακτηριστική είναι και η κρίση των περισσότερων για την προσωπικότητα του Μπελίνι:
"γλυκός σαν άγγελος, νέος σαν την αυγή και μελαγχολικός ως ηλιοβασίλεμα".

Ο Μπελίνι τάφηκε στο κοιμητήριο Père Lachaise του Παρισιού.
Το 1876, μετά από 41 χρόνια,  τα οστά του μεταφέρθηκαν στη γενέτειρά του, Κατάνια της Σικελίας, όπου μέσα στον ναό της Αγίας Αγαθής στήθηκε το μαρμάρινο ταφικό του μνημείο.

Το χρυσοκέντητο σάβανο

Έχω τραβήξει τις φωτογραφίες στο Μουσείο Belliniano στην Κατάνια.












Βλέπετε το φέρετρο, τη νεκρική μάσκα του, το κείμενο της  νεκρολογίας, το χρυσοκέντητο σάβανο με το όνομά του, που συνόδεψε το λείψανό του όταν μεταφέρθηκε στη γενέτειρά του από το Παρίσι, που άφησε την τελευταία πνοή του και μια γκραβούρα που απεικονίζει τo γεγονός.

Στην εκκλησία της  Santa Agatha και στον τάφο του "κύκνου της Κατάνια", όπως οι συμπατριώτες του ονομάζουν τον Μπελίνι, βλέπει κανείς  χαραγμένα πάνω στο μάρμαρο τα τόσο ταιριαστά στην περίπτωσή του, λόγια από την άρια της Αμίνα από την όπερά του:
"La sonnambula":
"Ah! non credea mirarti Sì presto estinto, o fiore" δηλαδή: "λουλούδι μου, δεν πίστευα ότι θα μαραινόσουν τόσο σύντομα"

 "La sonnambula- Υπνοβάτις"

Η όπερα  χαρακτηρίζεται από μια βαθιά αισθαντική μουσική, τρυφερή και συνδυασμένη με στοιχεία μελαγχολίας, σχεδόν ελεγειακού ύφους.
Η υπόθεση της όπερας διαδραματίζεται σε ένα ελβετικό, παραλίμνιο χωριό, η δράση της τοποθετείται στις αρχές του 19ου αιώνα κι έχει πρωταγωνίστρια μια αγνή και αθώα ορφανή, την Αμίνα, που υπνοβατεί.
Αρκετές οι ερωτικές αντιζηλίες , οι συκοφαντίες και δολοπλοκίες...Ώσπου μια μέρα γνωρίζει τον μεγάλο έρωτα και "θεραπεύεται" από τις κρίσεις υπνοβασίας.

H όπερα πρωτοπαρουσιάστηκε στο Μιλάνο το 1831 και τον πρωταγωνιστικό ρόλο ερμήνευσε η περίφημη Τζιουντίτα Πάστα!

Λέγεται πως για να εμπνευστεί τις μελωδίες στην βουκολική, τρυφερή "sonnambula", ο Μπελλίνι πήγε στη λίμνη Κόμο και κάθε πρωί έκανε βαρκάδα, προκειμένου να καταγράφει στη μνήμη του τους ήχους της φύσης, το βόμβο των νερόμυλων και τα λαϊκά τραγούδια των γυναικών, που έπλεναν στις όχθες της.

Ας απολαύσουμε την άρια "Ah! non credea mirarti", οι στίχοι και η μουσική σημειογραφία της οποίας είναι χαραγμένοι στον τάφο του Μπελίνι από την τηλεοπτική μεταφορά της όπερας για τη RAI με την Άννα Μόφφο, παραγωγή του 1956: