Μοντιλιάνι: περίμεναν να πεθάνεις για ν'ανέβει η τιμή στα ύψη...

"Στη μνήμη του AMEDEO MODIGLIANI, που πέρασε στην αιωνιότητα σαν σήμερα 24 Γενάρη 1920"

"Modigliani Self-portrait, 1919", Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Σάο Πάολο 

<< -Moντί, κερδίσαμε!Πήραμε τον πόλεμο, Μοντί!όλοι μιλούν για σένα στο Λονδίνο!

Άκου: "...τα γυμνά του Μοντιλιάνι είναι οι καρποί της Αναγέννησης...

Παραμερίστε!Ο 20ός αιώνας απέκτησε ένα μεγάλο ζωγράφο!

"Αμεντέο", αυτός που τον  αγαπάει ο Θεός!Ευλογημένος!"

-Ευλογημένος, αγάπη μου, όχι καταραμένος πια, ευλογημένος!

"Προλάβετε!Πενήντα εννέα έργα.Ένα σελίνι το κομμάτι, σήμερα.Αύριο, μια περιουσία!

Αγοράζοντας Μοντιλιάνι, αγοράζετε μια μεγαλοφυία!"...

-Δεν σε αγόρασαν.Ετσι εύκολα...; 

Τα έργα σου στην αρχή ήταν στοιβαγμένα σε ένα πανέρι από λυγαριά, μετά σκαρφάλωσαν στα ψηλά, 

τα κρέμασαν στον τοίχο.

Έμαθαν ότι είσαι άρρωστος και πάγωσαν τις πωλήσεις σου.

Περίμεναν να πεθάνεις για ν'ανέβει η τιμή στα ύψη...>>

(Από το εκπληκτικό βιβλίο της Σοφίας Καψούρου: "Ερωμένες στον καμβά", εκδ. Σεστίνα, σελ 70)

***

Μακρόστενα πρόσωπα, επιμηκυμένες μορφές, είναι κάποια από τα χαρακτηριστικά του "καταραμένου-ευλογημένου", Μοντιλιάνι, που κάνουν τα έργα του αναγνωρίσιμα...Ο καλλιτέχνης υιοθέτησε μιαν απλή αλλά μεγαλοπρεπή χρήση των γραμμών, χρώματα που αναδύουν την ευαισθησία, την αριστοκρατική του διάθεση, την κομψότητά του...
Η δύναμή του πήγαζε από το ανεξάντλητο πάθος και τον ερωτισμό για κάθε τι ...Τις γυναίκες, το ποτό, τη φιλία, ακόμα και το θάνατο που το συναπάντημα μαζί του ήρθε μόλις στα τριάντα πέντε....

Ο Μοντεβέρντι είχε συνδεθεί φιλικά με τον συνομήλικό του δικό μας ζωγράφο και συνθέτη Μάριο Βάρβογλη. Το σημείο που τούς έφερε κοντά ήταν η καταγωγή (απ'το νότο) του Βάρβογλη.
Ο  Μοντιλιάνι βασανιζόταν ως το θάνατο του  από νοσταλγία για το φως του ήλιου και τις καθαρές γραμμές της ιταλικής φύσης.
Συχνά βρισκόντουσαν οι δυο τους στο σπίτι της οδού Joseph Bara, σπίτι του Βάρβογλη για να "μεταφερθούν στο Νότο".
Ο Μοντιλιάνι τραγουδούσε άριες του Μοντεβέρντι που λάτρευε, και ο Βάρβογλης τον συνόδευε στο πιάνο.



H "Possente spirto-ισχυρό πνεύμα" είναι μια πανέμορφη άρια από την τρίτη πράξη της όπερας του Μοντεβέρντι: "L'Orfeo".
Ο μυθικός τραγουδιστής προσπαθεί  να πείσει τον βασιλιά του Κάτω Κόσμου να του επιτρέψει να περάσει στο βασίλειό του προκειμένου να βρει την αγαπημένη του Ευρυδίκη.
Πρόκειται για απαιτητικότατη, εξαιρετικής δεξιοτεχνίας, άρια με την οποία ο Μοντεβέρντι βρίσκει ευκαιρία να αναδείξει τη μοναδική δύναμη της μουσικής και του δράματος.

Monteverdi: "L'Orfeo-Possente spirto" /Anthony Rolfe Johnson, John Eliot Gardiner