Χ. Μουρακάμι: "ο Μπέρμαν παίζει Λιστ λες και ζωγραφίζει ένα φανταστικό τοπίο..."

Μουντός, βροχερός ο καιρός...Ό,τι πρέπει για μια κούπα αχνιστό καφέ, ένα καλό βιβλίο και μουσική...
Δεν συμφωνείτε;

Καλώς να ορίσετε, φίλοι μου!

"...Ο Τσουκούρου δεν ήξερε τον τίτλο του έργου.Ούτε το συνθετη. Ένα ήρεμο, λυπητερό κομμάτι.Στην ουβερτούρα το εντυπωσιακό μοτίβο παιζόταν αργά, μονότονα με ήρεμες παραλλαγές.Ο Τσουκούρου σήκωσε τα μάτια του από το βιβλίο που διάβαζε και ρώτησε να μάθει τί άκουγαν.
-Φραντς Λιστ.."Λε μαλ ντυ πεΐ".Περιλαμβάνεται στον ελβετικό τόμο της συλλογής "Τα χρόνια του Προσκυνήματος, 1ος χρόνος".
-Λε μαλ ντι...τί;
-Στα γαλλικά "Le mal dy pays.Συνήθως σημαίνει νοσταλγία, μελαγχολία ή για μεγαλύτερη ακρίβεια "αναίτια θλίψη που πηγάζει από τη θέα της εξοχής". Δύσκολο να μεταφραστεί.[...]
-Φαίνεται απλό κομμάτι από τεχνική άποψη, αλλά πολύ δύσκολο στην ερμηνεία.Αν αφεθείς στην ευκολία να το παίξεις όπως είναι γραμμένο στην παρτιτούρα, γαίνει χάλια.Κι αν, αντίθετα τού βάλεις πολύ συναίσθημα, το ευτελίζεις. Η μουσική αλλάζει εντελώς μόνο και μόνο από γτον τρόπο που πατάς το πεντάλ.
-Πώς λέγεται ο πιανίστας;
-Λαζάρ Μπέρμαν, Ρώσος. Παίζει Λιστ λες και ζωγραφίζει ένα φανταστικό τοπίο..."

("Ο άχρωμος Τσουκούρου Ταζάκι και τα χρόνια του προσκυνήματός του", Χαρούκι Μουρακάμι - Εκδ. Ψυχογιός-σελ. 66)



Ο κορυφαίος ιάπωνας συγγραφέας και μεταφραστής, Χαρούκι Μουρακάμι συμπληρώνει σήμερα την έβδομη δεκαετία της ζωής του.(Γεννήθηκε σαν σήμερα 12 Ιανουαρίου 1949 στο Κιότο)
Η σχέση του με τη μουσική είναι ιδιαίτερη, η αγάπη του γι'αυτή χαρακτηριστική και ξεκίνησε όταν νεαρός δούλευε σε ένα δισκοπωλείο.
Εκεί γνώρισε όλα τα είδη της, ήρθε σε επαφή με συνθέτες και τα έργα τους.

"Είτε πρόκειται για μουσική είτε για fiction, το πιο σημαντικό είναι ο ρυθμός...
Έμαθα τη σημασία του ρυθμού από τη μουσική. Μετά έρχεται η μελωδία - η οποία στη λογοτεχνία αφορά στη σωστή διάταξη των λέξεων, προκειμένου να ταιριάζουν με το ρυθμό.
Αν οι λέξεις ταιριάζουν με το ρυθμό, το αποτέλεσμα είναι όμορφο...",

λέει ο συγγραφέας...

Η μουσική διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο και στα βιβλία του, που συχνά οι τίτλοι τους ή το περιεχόμενό τους παραπέμπουν σε τραγούδια ή συνθέσεις...
Όπως στο συγκεκριμένο μυθιστόρημα, απόσπασμα του οποίου σάς έδωσα παραπάνω.

Η διαρκής μουσική υπόκρουση που διατρέχει τον "Άχρωμο Τακούρου Ταζάκι και τα Χρόνια Προσκυνήματος του", προέρχεται από την έξοχη μελωδία του Φραντς Λιστ "le mal du pays", της συλλογής σουιτών για πιάνο "Τα χρόνια του προσκυνήματος-Αnnees de pelerinage".

Το έργο περιλαμβάνει τρία βιβλία, όπου ο Λιστ περιγράφει μουσικά τις εντυπώσεις του από την παραμονή του στην: Ελβετία, Βενετία-Νάπολη και Ρώμη, όπως τιτλοφορούνται τα μέρη του.

Ο Λιστ χρειάστηκε πενήντα σχεδόν χρόνια για την ολοκλήρωση του έργου, έτσι τα "Χρόνια Προσκυνήματος" λέγεται πως αντικατοπτρίζουν την πορεία της ζωής του συνθέτη.
Ο τίτλος του μουσικού έργου αναφέρεται στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Γκαίτε: "Τα χρόνια της μαθητείας του Γουλιέλμου Μάιστερ".
Το "le mal du pays-Νοσταλγία", που αναφέρεται στο απόσπασμα του μυθιστορήματος σε εκτέλεση Lazar Berman προέρχεται από τον πρώτο χρόνο: "Ελβετία".

Liszt: "Années de pèlerinage: Suisse - Le mal du pays"/Lazar Berman

Με το κρύο του χειμώνα, -τσάι ή καφές- και βιβλία, είναι η ιδανική συντροφιά, φίλοι μου!Οταν δε, οι αράδες σε παραπλανούν με τον μουσικό ήχο που αναδύουν, η κατάσταση γίνεται ιδανική!Κι αυτο κάνει ο αγαπημένος Μουρακάμι! Μοιάζει η μουσική ν'αποτελεί απαραίτητο κομμάτι της πλοκής και με μαεστρία καταφέρνει να την κάνει να "γλιστράει" στο κείμενο...
Κάθε αράδα, κάθε του πρόταση, γεμίζει αχτίδες το μουντό καιρό από βορρά ως νότο, ζεσταίνει με Τέχνη την καρδιά μας!