Χρόνια Πολλά στον έλληνα "ακροβάτη φωνής"!

Με αφορμή τα γενέθλια ενός ταλαντούχου έλληνα σοπρανίστα, η καλησπέρα μου, φίλοι μου!

Ενός λυρικού ερμηνευτή, ιδανικού σε ρόλο καστράτι με άρτια  τεχνική  και  φωνητική ευελιξία, χαρακτηριστικά για τα οποία δικαίως  του έχει αποδοθεί ο τίτλος του "ακροβάτη φωνής"!

Ο AΡΗΣ ΧΡΙΣΤΟΦΕΛΛΗΣ, γεννήθηκε σαν σήμερα 5 Φεβρουαρίου 1960 είναι απόφοιτος του Ωδείου Αθηνών και το ρεπερτόριό του εκτείνεται από την Αναγέννηση ως τη Σύγχρονη περίοδο.

Θα τον ακούσουμε στην "Ελεγεία" του Ζυλ Μασνέ.
Μια από τις πιο δημοφιλείς μελωδίες της Μπελ Επόκ, των τελευταίων δεκαετιών του 19ου αι. στην Ευρώπη.
Ο Μασνέ συνέθεσε αρχικά την "Εlegie" το 1866 για έναν κύκλο τραγουδιών για πιάνο με τίτλο "Pieces de Genre"...Λίγα χρόνια αργότερα η σύνθεση ενσωματώθηκε στη λυρική τραγωδία: "Les Erinnyes", σε λιμπρέτο του Λεκόντ ντε Λιλ, και βασισμένη στην "Ορέστεια" του Σοφοκλή.

Η θλιβερή μελωδία της είναι το μέρος του θρήνου της Ηλέκτρας πάνω απ’τον τάφο του Αγαμέμνονα. Το ηχόχρωμα του τσέλου, μελαγχολικό, αποδίδει την οδύνη της κόρης και τον ατελεύτητο θρήνο της. Τραυματικές οι εικόνες από την άνομη σχέση της μάνας με τον εραστή φουντώνουν τον πόθο για εκδίκηση, που δονεί την ψυχή της, συντηρούν την οδύνη για τον άδικο θάνατο του πατέρα και τη στέρηση του αδερφού.

"Ερινύες σεμνές

που βλέπετε τους αδικοχαμένους…[…]

ελάτε, συντρέχτε, 

πληρώστε του δικού μου

πατέρα το φόνο…

και στείλτε μου τον αδερφό

γιατί μόνη μου πια δεν μπορώ, δε βαστάω

το βαρύ τ᾽ αντιζύγι της λύπης…"

(μετάφραση Κ. Χ. Μύρης) 

 Η "Ελεγεία" εχει διασκευαστεί για πλήθος οργάνων και συνδυασμων τους.
Aκόμα μεγαλύτερη φήμη απέκτησε ως σύνθεση για φωνή και πιάνο, σε στίχους του Louis Gallet: "Ο doux printemps d'autrefois":

"Ω, των αλλοτινών καιρών Άνοιξη γλυκιά 

περάσανε οι ανθοφόρες εποχές 

και δεν θωρώ τ’ουρανού το γαλάζιο 

ούτε ακούω απ’τα πουλιά χαράς τιτίβισμα..."

Η διασκευή είναι του Νίκου Κυπουργού:

Elegie, Jules Massenet/Αρης Χριστοφέλλης:

Ο Χριστοφέλλης και σε μια  υπέροχη Μοτσάρτια άρια τώρα, από την όπερα "Lucio Silla".

Ο Μότσαρτ την έγραψε στα δεκαπέντε του εμπνευσμένος από τον ύπατο και δικτάτορα της Ρώμης, Λεύκιο Κορνήλιο Σύλλα, γνωστό από τους Μιθριδατικούς πολέμους, τον Πλούταρχο και τους Βίους του, αλλά και για τις "προγραφές", μέτρο με το οποίο εξόντωσε τους πολιτικούς του αντιπάλους. 

Πολλοί ιστορικοί τον χαρακτήρισαν "μισό αλεπού και μισό λιοντάρι", εξαιτίας της πανουργίας και της γενναιότητάς του.

Είχε όμως αδυναμία και στο ωραίο φύλλο, κάτι που μαρτυρούν οι πέντε γάμοι του!

Από αυτή του την αδυναμία εμπνέεται ο λιμπρετίστας του Μότσαρτ και πλάθει μια όμορφη ιστορία γεμάτη δολοπλοκίες, ίντριγκες, απειλές, φυλακίσεις...

"Il tenero momento-Η τρυφερή στιγμή"

(Ο ρόλος του ερωτευμένου εξόριστου Σεσίλιο έχει ερμηνευτεί από μεγάλες φωνές, ανάμεσά τους η Fiorenza Cossotto, Cecilia Bartoli, Susan Graham...)

Μοzart: "Il tenero momento-Η τρυφερή στιγμή", Άρης Χριστοφέλλης

Kαι θα κλείσουμε αυτό το αφιέρωμα στον εορτάζοντα περίφημο ερμηνευτή με ένα χαριτωμένο παιδικό τραγούδι που τη μουσική έγραψε ο Νικός Κυπουργός για την παράσταση: "Ο Χιονάνθρωπος και το κορίτσι", ένα δραματοποιημένο παραμύθι του Ευγένιου Τριβιζά.

H Μουσική γίνεται καθοδηγητής στο δρόμο για ένα κόσμο μυθικό, παράξενο, κεφάτο, όπου όλα κινούνται και μιλούν...Ακόμα και τα χρώματα!

Η φαντασία, το απίθανο, το ονειρικό μέσα από το εκτυφλωτικό κίτρινο, που λικνίζεται σ'ένα αιθέριο βαλσάκι, βάφουν ευφρόσυνο το απόγευμά μας!

Ενα χρώμα, που ανεξάρτητα από τους συμβολισμούς που του έχουν, κατά καιρούς, αποδοθεί, για μας είναι χρώμα ζεστό, θετικό, αναζωογονητικό, φωτεινό, λαμπερό, ελπιδοφόρο, χαρούμενο...
Ενα χρώμα που φέρνει έμπνευση και  αισιοδοξία! 

Άρης Χριστοφέλλης:"Κίτρινο" από το δίσκο "Τα μυστικά του Κήπου":