"Καλοκαιράκι, καλωσήρθες!"

«Βάρκα με πανί», N. Λύτρας

Αχ και να'μουνα ψαροκάικο!...με ήλιο, αλμύρα και κύματα μοσχαναθρεμένο!
Ψαροκάικο σε πίνακα λαϊκού ζωγράφου με την  ελπίδα  ν' αρμενίζει λουσμένη στο φως!
Αχ και νά’μουνα μελτεμάκι θαλασσινό...με αιγαιοπελαγίτικα χρώματα...
Γλάρος, που ζευγαρώνει στον αέρα....

Κόρες μ'άσπρες κορδέλες τα νησιά μας!
Αχ και νά’μουνα χρυσή αμμουδιά, δαντελωτό ακρογιάλι,
μυρωδιά αλμύρας σ’ένα νησί λουσμένο φως!
Το ημίγυμνο κορμί να παραδώσω στην υδάτινη αγκαλιά της!
...μες στις φωνές και τα χρώματα να κολυμπήσω!

Αχ και να’μουνα γίγαντας, τη "βαριά" ζωή να κατεβάσω στο γιαλό,
καΐκι να την κάμω, που κουβαλά μαλάματα τις αύρες!
Αχ και νά’μουνα πορφυρό ηλιοβασίλεμα να ταξιδεύω στ’όνειρο!
και σ'ελαφρύ μουσικό κυματισμό η γάργαρη φωνή της "Αφροδίτης", να ταλαντεύει τις
ιδρωμένες αισθήσεις...να σκαλίζει το ανάγλυφο του πόθου!

Μιας Αφροδίτης, όπως η φαντασία καθενός ορίζει...  
Ως αναδυομένη, του έρωτα θεά από του Μποτιτσέλλι τις εμπνεύσεις...
ή της Αφροδιτούλας, που απ'το τρανζιστοράκι μου αναδύεται η θεϊκή φωνή της ...
και σαν άσπρο πανί, της βάρκας των ονείρων μου, όπου φυσάει ο μπάτης αρμενίζει...

Αχ,πόσο όμορφο το τραγούδι, όταν  έχεις μάθει ν'απολαμβάνεις όλες τις νότες στο
μουσικό ταξίδι!

Ακούστε, οσφρηστείτε, απολαύστε ήλιο, κύμα, φως της νέας εποχής που στο κατώφλι της μόλις πατήσαμε!...
Ήλιο και φως, αντίδοτο σε ό,τι δύστροπο κι όσες σκόνες άφησε ο χειμώνας, φίλοι μου! …

"Καλοκαιράκι έχει η καρδιά μου

φυσάει ο μπάτης στα όνειρά μου…"

[Το τραγούδι πρωτοερμήνευσε η Γιοβάννα, με το οποίο το 1960 κέρδισε το Β' Βραβείο Φεστιβάλ Ελληνικού Τραγουδιού του Ε.Ι.Ρ.
Εγώ όμως με την Αφροδίτη Μάνου το αγάπησα, και μ’ αυτήν υποδέχομαι το καλοκαίρι!]