"Απόψε στο Crocodile...Τι εμπειρία!"

Καλά, αυτό που έζησα, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!
Το καλύτερο, μού το φύλαγαν για το τέλος, πριν την αναχώρηση!!!
Αυτοσαρκασμό σε τέτοιο βαθμό, μόνο στην Αμερική έχω δει...

Πριν λίγο γύρισα από το "Crocodile"...Διάσημη μουσική σκηνή  του Σιάτλ...Κάτι σαν κλαμπ, θα έλεγα εγώ, με ορχήστρα και πίστα για  χορό...
Δεν πρόλαβε, που λέτε, να παίξει  το "Baby Got Back"  και όλες οι τροφαντές υπάρξεις του χώρου, έσπευσαν να λικνιστούν στους ρυθμούς του...

Nα θυμίσω πως το hit του '90  σε μουσική του ντόπιου Seattle-ίστα ράπερ, Anthony Ray, γνωστός παγκοσμίως ως "Sir MixaLot", μπορεί να καμουφλάρεται κάτω από τους χιουμοριστικούς στίχους του, όμως καυτηριάζει κι αποτελεί ισχυρό  ράπισμα προς κάθε ρατσιστή που βάζει στο περιθώριο τους υπέρβαρους.

Σκέφτομαι ακαριαία πως η λέξη ρατσισμός, μάς παραπέμπει συνήθως σε διακρίσεις που αφορούν στη φυλή, τη γλώσσα, το χρώμα, τη θρησκεία....
Κι όμως, ένα τραγούδι, η μελωδία και ο ρυθμός του, μού θυμίζει πως υπάρχει μια μορφή ρατσισμού, που τις περισσότερες φορές δε γίνεται αντιληπτή: Τη διάκριση λόγω εμφάνισης...και πόσο τα αρνητικά σχόλια του περίγυρου γι'αυτή, ενισχύουν την ανασφάλεια κι επηρεάζουν τη διάθεση...

Στον αντίποδα όμως, είδα πόσο χαριτωμένα κινήθηκαν οι δεσποινίδες και κυρίες πριν λίγο μπροστά μου, με τι άνεση και πόσο ακομπλεξάριστα έκαναν τις χορευτικές φιγούρες και κυρίως πόσο έχουν εκπαιδευτεί να χαίρονται τη ζωή!

Τα παραπανίσια κιλά στους γοφούς, στην κοιλιά ή όπου αλλού, τελικά, δεν βαραίνουν τόσο, όσο το βάρος της θλίψης και της μελαγχολίας που δημιουργείται από τα ρατσιστικά σχόλια που συρρικνώνουν την αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση του ατόμου!
Αυτοί στο Crocodile, φαίνεται να  το έχουν καταλάβει  και σφυρίζουν αδιάφορα σ'όλα αυτά!
Περιγελώνται, καγχάζονται με άφθαστο χιούμορ, αυτοσαρκάζονται και βρίσκουν εκτόνωση στο τραγούδι και το χορό...Το διασκεδάζουν, βρε αδερφέ...και μάλιστα σε βαθμό υπερθετικό!
To κορμί τους απλώνεται, αποκτά νεύρο ...ζωντανεύει...

Και γω νοιώθω τύψεις για τα πέντε τυροπιτάκια που έφαγα προχτές και μισή σοκολατίτσα για την υπογλυκαιμία μου;

Ε, όχι, δεν μασάω, φίλοι!
Παραγγέλνω πίτσα, σούπερ ντούπερ ενισχυμένη σε high-fat  υλικά, και ώσπου να έρθει  επιδίδομαι σε χορευτική γυμναστική! Θα λικνιστώ και γω  με νάζι και χάρη!!!

Σηκωθείτε!...με ρυθμό:
"Oh, my God! look at her butt..."