Η Γυναίκα του ψαρά προκαλεί αισθήσεις με την άρια του χταποδιού!

Η αποθέωση της ερωτικής απόλαυσης, ο απόλυτος αισθησιασμός με περισσή προκλητική διάθεση έρχεται απόψε μέσα από ένα έργο του γεννημένου σαν σήμερα 31 Οκτωβρίου 1760, ιάπωνα Κατσουσίκα Χοκουσάι.

Ο Χοκουσάι υπήρξε κορυφαίος καλλιτέχνης, σκιτσογράφος, χαράκτης, καλλιγράφος και ζωγράφος.
Κυρίως όμως, υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του ουκίγιο-ε, ένα είδος ξυλογραφίας και ζωγραφικής που άνθισε τον 17ο αιώνα στην Ιαπωνία, μια τεχνική με μελάνι και συνεχείς εκτυπώσεις σε χαρτί, ανάλογα τα χρώματα.

Βλέποντας λοιπόν, το όνομά του στο ημερολόγιο, θυμήθηκα πως ένας από τους διασημότερους πίνακές του είναι <<Το όνειρο της γυναίκας του ψαρά>>, όπου απεικονίζει μια γυναίκα σε ιδιαίτερες ερωτικές περιπτύξεις με ένα ....χταπόδι!!

Το έργο ανήκει σε μια σειρά δημιουργιών αφιερωμένη στην ερωτική τέχνη, γνωστών με το όνομα Shunga.
Η «γυναίκα του ψαρά» αφημένη στα χάδια του χταποδιού, τα πλοκάμια του οποίου την έχουν αρπάξει, εντυπωσιάζει με την ηδονική της έκφραση!

Δεν θα κάνω περισσότερη ανάλυση, μη θεωρηθεί η ανάρτηση πορνογραφικού περιεχομένου, αλλά βλέποντας τον πίνακα δεν χρειάζεται και πολλή φαντασία να κατανοήσει κανείς «τι θέλει να πει ο ποιητής...».
Σίγουρα πάντως, το όνειρο της γυναίκας του ψαρά, θα ήταν για τον ψαρά φοβερός εφιάλτης...

Και επειδή η Μουσική δεν αφήνει τίποτα ασχολίαστο, απόψε απολαμβάνουμε βεριστή Πιέτρο Μασκάνι και την άριά του «Un di ero piccina» από την όπερα «Iris».
Μια άρια, που λέγεται πως εμπνεύστηκε από αυτόν τον πίνακα!
Στην άρια αυτή, που έχει τον υπότιτλο: «Octopus aria», η Ίρις περιγράφει μια εικόνα από ένα βουδιστικό ναό, που απεικονίζει ένα χταπόδι να αγκαλιάζει με τα πλοκάμια του μια νεαρή γυναίκα!...

Una gran piovra intanto....

I viscidi tentacoli...

Moveva il mostro, e per le gambe,

Pei reni e per le spalle,Poi per le chiome...

E il fronte e gli occhi,E il petto esile ansante...

Ένα μεγάλο χταπόδι στο μεταξύ ...

με γλοιώδη πλοκάμια 

γλίστρησε στα πόδια και στους ώμους

στα μαλλιά,στο μέτωπο,στα μάτια και στο στρογγυλεμένο στήθος!

Βλέπουμε πως ο Χοκουσάι, όντως προχωρημένος, είχε την τόλμη να γυρίσει την πλάτη στα ταμπού και στις προκαταλήψεις της εποχής του, στοιχείο που ταυτίζεται απόλυτα με το πνεύμα του Βερισμού, που υπηρέτησε πιστά ο Μασκάνι!
Ο συγκερασμός φαντασίας, ενστίκτου και οξύνοιας δίνει τα καλύτερα αποτελέσματα στην ΤΕΧΝΗ, φίλοι μου και δω ο πρωτοπόρος Χοκουσάι φαίνεται να τα διαθέτει σε υπέρογκη ποσότητα, ενώ ο Μασκάνι με την αιχμηρή του ματιά εντοπίζει την «ουσία του πίνακα» και μετουσιώνει την εικόνα του σ'ένα εκπληκτικής διάστασης ηχητικό δημιούργημα!

Ελπίζω μετά την ανάγνωση-ακρόαση, τα γεννήματα του νου, σκέψεις, προβληματισμοί, αλλά και η ανταπόκριση όλων σας, να αποδείξουν τελικώς πως οι άνθρωποι που ασχολούμαστε και αγαπάμε τη μουσική είμαστε ανοιχτόμυαλοι και χωρίς βαρίδια να κρατούν το νου και το πνεύμα μας στα συντηρητικά, πουριτανικά πλαίσια!Tα πεδία της ΤΕΧΝΗΣ δεν έχουν σύνορα!

<<Un di ero piccina-Μια μέρα,ήμουν παιδί...>>

Σε μια αριστουργηματική εκτέλεση από την Magda Olivero, με την μεγαλοπρεπή,γεμάτη αλλά ταυτόχρονα διάφανη φωνή της!